Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Blaðsíða 38

132
Karlar sem kunna það.
[Stefnir
tveggja manna spil við mig. En
ég þori það ekki hans vegna. Ég
kem á hann óorði“.
Lafferson var slingur félagi og
góður kunningi Stoneys. Honum
hafði gengið illa þrjár ferðir, og
var nú að þrautreyna í fjórða
sinn. Hann var búinn að segja
Stoney, að ef hann ekki kæmist
á góðan spena í þessari ferð, yrði
hann að fá sér vinnu í landi.
Ég vissi að Stoney vildi feginn
hjálpa Lafferson, en nú var
gamli maðurinn búinn að auglýsa
hann svo, ’að hann mátti ekki svo
mikið sem tala við Lafferson eða
láta nokkurn mann vita að þeir
þektist, til þess að fella ekki á
hann grun.
Dicker gamli var í sjöunda
himni. Hann fór beina leið til
dóttur sinnar og sagði henni frá
öllu saman.
„Ég sagði að ég skyldi dauð-
drepa hann, og ég er búinn að
dauðdrepa hann“, sagði hann.
„Hann kemur aldrei framar á
Majoric, það skal ég ábyrgjast.
Ég er búinn að segja gjaldkeran-
um frá honum, og yfirbrytanum
og ég skal ábyrgjast að hann fer
ekki með spil á þessu skipi“.
Hún tók þessu öllu vel. Hún
var líka rólegri, því' að hún var
nýbúin að hitta Stoney uppi á
bátaþilfari. Ég vissi það af til-
viljun, því að ég stóð á verði
fyrir þau.
Ensku háskólamennirnir höfðu
neitað að spila við Stoney, en þeir
spiluðu við Dicker um eftirmið-
daginn. Hann spilaði vel — það
hafði hann sagt þeim í viðvörun-
arskyni áður en þeir byrjuðu.
Þeir áttu allir auðuga menn að
— einn af þeim var hvorki meira
né minna bróðir hertogans af
Wye — og þeir spiluðu því hátt.
Og það fór svo að Dicker gamli
gat stungið á sig þúsund dölum
þegar þeir gengu til kveldborðs-
ins.
„Það er hægt að vinna í spil-
um án pretta, Elsie mín“, sagði
hann. „Það er bara um að gera
að kunna að halda á spilum. Að
spila er eðlisgáfa..“
Svona tala allir miðlungs spila-
menn.
Einn af ensku háskólamönnun-
um hafði litla dagstofu fyrir sig.
Þangað fóru þeir um kvöldið og
héldu áfram að spila. Ég sá
gamla manninn fara inn til sín
kl. 2 um nóttina, og mér sýndist
mesti völlurinn af honum. Hann
vakti ekki dóttur sína til þess að
segja henni frá gróðanum, því
að hann var enginn.
Hann fór að spila við ensku