Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Side 76

170 Frá Alþingi 1929. [Stefnir
nefna hér helztu rök þeirra gegn
frumvarpinu.
1. Þeir kölluðu frv. „þrælalög"
af því að með þeim ætti að kúga
verkamenn til þess að selja vinnu
sína fyrir lægra verð en þeir
vildi fá. — En því er þar að svara,
að engan á að kúga. Enginn er
skyldaður til þess að vinna. En
sjálfir sósíalistar hafa verið
fremstir í flokki að krefjast þess,
að hámarksverð væri sett á vör-
ur, ef hætta var á, að samkepni
nyti sín ekki, og verðið yrði því
sett of hátt. Það er ekkert ann-
að en þetta sem hér er gert.
Ef vinnudómsfrv. er „þræla-
lög“, þá er það engu síður þræla-
lög fyrir vinnuveitandann, nema
ef frekar væri. Jón A. Jónsson
benti á, að þegar vinnudómur
hefir kveðið upp úrskurð sinn,
hefir verkamaðurinn þrjú úrræði:
1. Að hlíta dómnum.
2. Að ganga iðjulaus áfram.
3. Að taka aðra atvinnu.
En vinnuveitandinn, sem er
bundinn með fjármagn sitt við
þetta ákveðna fyrirtæki, hefir
ekki nema tvo kosti:
1. Að hlíta dómnum.
2. Að láta fyrirtækið vera at-
vinnulaust áfram.
Það er því engin hending, að
einmitt atvinnurekendur hafa
Hjá okkur verður
jafnan úr mestu að
velja af öllum teg-
undum eldfæra. At-
hugið birgðir okkar
og kaupið svo þar
sem hagkvæmast
---reynist. — —
Helyi fflaguússon & Co.
Reykjavik.