Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Blaðsíða 22

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.10.1929, Blaðsíða 22
116 Rússneski bóndinn. [Stefnir , um þetta kviksyndi. Vagnar bænd- anna sökkva í leðjuna, og dæmi eru til þess að hross hafa alveg druknað og tapast í for. Gesturinn staðnæmist ósjálf- rátt þegar hann kemur í dyrnar á bændakofanum. Honum sortnar fyrir augum. Fýlan streymir á móti honum, eins og gufu væri hleypt út. Hann svíður í barkann. Dyrnar eru lágar; það verður að beygja sig til þess að komast inn, og jafnvel þegar inn er komið get- ur hávaxinn maður ekki staðið uppréttur. Það sýnist alveg óskilj- anlegt að nokkur mannleg vera skuli fá haldið lífi í þessari kytru. Ofninn tekur fjórða part af rúm- inu. Hann hlýjar kofann, á honum er maturinn soðinn, brauðið bak- að, föt þvegin og síðan ])urkuð og í honum baðar fjölskyldan sig. Börnin eru hálf hrædd við hann, en gamla fólkið hefst við uppi á honum. Alt gleypir þessi ofn! Timbur, hálm, tað, alt, sem til er. Það er ógaman að vera inni þegar verið er að kynda þennan ofn. Reykurinn fyllir kofann út í hvern krók og kima, kæfir andar- dráttinn og brennir sjáaldrið. Ofninn í bændakofunum er rör- laus og reykurinn fer allur út í kofann, þar til hann smá-þrýstist út í gegnum rifur á ræfrinu. Svo fer að hlýna meðan ofninn er heit- ur, en jafnskjótt sem hann kólnar verður kalt inni, því að kofinn er ekki skjólgóður. Frostið herðir að úti, svo að brakar í hreysinu. í hverri rifu glitrar hélan. Hér elur íólkið aldur sinn. Hér situr gamli maðurinn og fléttar bastskó, börnin leika sér og kon- urnar hafast hér við allan daginn og þeyta rokkana. Hér er þveginn þvottur og eldaður matur, og hér gráta ungbörnin í vöggu sinni. Við ofninn liggur kálfur og lamb og grís. Hér er hlýtt, en í penings- húsunum er svo kalt, að ungviðið nýfædda lifir þar ekki. Á nótt-. unni sefur alt í kös, karlar og konur, ungir og gamlir, menn og skepnur. Hreinlætið og heilsan á bæki- stöð sína í svitabaðinu. Svitabað- ið og rússneski bóndinn! Þar birt- ist sá feikna kraftur, sem býr í þessum þjóðflokki. Á hverjum laugardegi afklæðist hver eftir annan og skríður inn í ofninn. Þar er svo þröngt, að fullorðinn maður getur setið þar á hækjum, og þar er sjóðandi hiti. Þar situr svo músjikkinn, bóndinn, rauður af hita, og stynur af vellíðan. Svitinn bogar af honum, það er eins og hann ætli að springa, en
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.
https://timarit.is/publication/1024

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.