Sagnir - 01.04.1989, Blaðsíða 35

Einhver smitvaldur eða pestarbrunnur...
GALDRAS TAFIR
Fjölnir
Fengur Þundur
'-'Ð
o
Þekkur
Stafir móti illum sendinum
„Alloft hafa galdramenn uið haft bæði töframyndir sem kallaðar eru galdrastafir og formála
ýmsa sem ýmist fylgdu stöfunum eða uoru þuldir frálausir frá þeim ... er bágt að neita þuí að
rúnir hafi uerið hafðar til hégilju þeirrar sem nefnd hefur uerið galdur, stundum í sameiningu
með almennum latínustöfum, stundum einar sér í heilum fylkingum eða heil orð rituð í rúnun-
um; stundum eru margir rúnastafir samandregnir í eina mynd og heitir það bandrúnir. En úr
bandrúnum held ég hafi myndazt aftur skrípi þau rem enn eru kölluð eiginlegu nafni galdra-
stafir..."
BÆN ^§> Reiði þeirrar heilögu guðdómsins þrenningar komi yfir þann sem mér er á
móti og í óleyfi að mér sækir hvort þeir vilja gjöra það með göldrum eða gjörn-
ingum svo komi það aldrei nær mér en það eigi að mér 50 fet. Ég særi frá mér alla ára
og andskota með Jesú Christi kröftuglegum höfuðsárum og hans eigin nöfnum. Og særi
ég þig frá mér, þú leiði djöfull og andskoti, í burt ofan í það versta eldsins bál og díki og
þína vini og sendihoða. 0 herra Jesú, heyr þú mig; heilög þrenning. bænheyr þú mig í
Jesú nafni.
bhynjubæn ^ Dökkvir frá mér djöfla rakkar,
í ljóðum dökkvir hurtu allir hrökkvi.
brcjt
dökkvir illir díkis bokkar,
dökkvir niður um eilífð sökkvi.
Falli niður fjandar illir,
falli þeir fyrir Jesúm allir,
falli sá sem flestum spillir,
falli liann til heljar stalla.
Frost og kulda frá mér leystu,
fjúk og hríð, minn Jesú blíði,
frá hagli, stormi, stríðum harmi,
straum og háska gef að gaumi.
Hasti á djöful herrann Christi,
hasti niður og frá mér kasti,
hasti á vind svo hann ei grandi,
hasti á sjó þá menn við óar.
Hevrðu, Jesú hæslur, orðin,
heyrðu, neyð í burtu keyrðu,
heyrðu, bezti hlífðarskjöldur.
heyrðu mig og við þig reyrðu.
Sendi’ eg frá mér Satan vondan,
sendi’ eg burtu illan hundinn,
sendi’ ég bam á samri stundu,
sendi’ eg þær í drottins hendur.
Brynja heitir bænin hreina,
og búin ljóð fyrir kristnum þjóðum;
vei ði það að áhrínsorðum
öllum, bæði konum og körlum.
íslenskar þjóðsögur og ævintýri /, 432. /, 440.
SAGNIR 33