Sagnir - 01.04.1989, Blaðsíða 65

Sigrún Valgeirsdóttir
Rœtt uið Eggert Pór Bernharðsson
um fyrstu ár Sagna
s
vordögum 1978 lögðu nokkur
stúdentsefni úr Mennta-
skólanum við Sund leið sína
UPP í Háskóla til þess að kanna að-
stæður þar og kynnast starfseminni
H'tillega. Gestirnir fóru í Árnagarð og
ráku augun fljótlega í sérkennilega
auglýsingu. Þar stóð að „Hasarinn"
væri kominn í bóksöluna. Merkingu
filkynningarinnar skildu fávísir
uienntskælingar ekki í þetta skipti
en síðar kom á daginn að átt var við
Hasarblaðið, nýtt blað sagnfræði-
nema. Ekki varð framhald á útgáfu
þess rits. Þó var skipuð ritnefnd vet-
Urinn 1978-79 sem átti að sjá til
þess að sagnfræðinemar héldu uppi
u^erki „Hasarmanna" en eins og oft
v>ll verða þegar fólk er skyldað til að
§era eitthvað sem það hefur e.t.v.
•akrnarkaðan áhuga á, eða lítinn
l'nna til að sinna, varð ekki mikið úr
framkvæmdum. Haustið 1979 hóf
einn fyrrnefndra menntskælinga
uam í sagnfræði. Fljótlega sogaðist
þann inn í hringiðu félagslífs sagn-
fræðinema og kynntist þeim sem
töldu nauðsynlegt að nemendur
gæfu út eigið blað. Flestar ráðagerð-
ir í því efni áttu sér þó stað á leið-
inni frá Háskólanum og upp á
Skólavörðuholt. í hríðarkófi á að-
ventunni árið 1979 var síðan tekin
endanleg ákvörðun í skjóli Hall-
grímskirkju. Nágrannarnir Eggert
Þór Bernharðsson og Gunnar Þór
Bjarnason tókust í hendur og sórust
í fóstbræðralag. Ekki blönduðu þeir
þó blóði en hétu því að leggja sitt af
mörkum til þess að á ný kæmi út rit
sem sagnfræðinemar stæðu að.
Vorið 1980 litu síðan fyrstu Sagnirn-
ardagsins ljós. í ritstjórapistli þeirra
félaga, sem fylgdi blaðinu úr hlaði,
afsaka þeir m.a. útlit þess, en sök-
um fátæktar varð að vélrita allt efnið
upp og ritstjórarnir urðu sjálfir að
hanna ritið. Því væri það ekki fagurt
að ytri umbúnaði en lesendur voru
beðnir um að virða viljann fyrir
verkið. Síðan væri það lesenda og
sagnfræðinema framtíðarinnar að
kveða upp úr um hvort ritið ætti skil-
ið að eignast systkini eður ei.
Sagnir hafa haldið velli. Útgáfa
ritsins hefur verið árviss viðburður
öllu söguáhugafólki til mikillar
ánægju. Sagnfræðinemar hafa því
haldið merkinu hátt á lofti. Mennt-
skælingurinn sem heimsótti Árna-
garð vorið 1978 og hélt síðan út á
hálan ís sagnfræðinnar er hér tek-
inn tali og beðinn um að rifja upp
fortíðina. Eggert Þór Bernharðsson
starfaði meira eða minna að fyrstu
sex árgöngum Sagna og síðar að rit-
stjórn Nýrrar sögu tvö fyrstu árin í
lífi þess tímarits. Hann var fyrst
spurður að því hver hin göfuga hug-
sjón að baki útgáfu Sagna hefði
verið.
Eggert: Útgáfan var nú ekki bein-
línis liður í markvissri baráttu fyrir
göfugum hugsjónum. Okkur þótti
einfaldlega gaman að þessu. En
sagt er að öllu gamni fylgi nokkur
alvara. Á þessum árum voru menn
talsvert að velta því fyrir sér hvað
SAGNIR 63