Sagnir - 01.04.1989, Blaðsíða 43

Sagnir - 01.04.1989, Blaðsíða 43
Upplýsing gegn hjátrú gómi kom þá upp í Danmörku og Þýskalandi og fluttist hingað.29 Ljóst má vera að ekki trúði Jón Espólín á fyrirboða, þótt finna megi í ritum hans dæmi um hlutlausa frásögn af slíku. Dæmi um það gæti verið er hann sagði frá því að menn hefði dreymt fyrir Svarta dauða 1402 og frásögn hans af dauða Jóns prests Bessasonar, en svo virðist sem hann hafi dreymt dauða sinn.30 Fyrr á öldum var algengt að fólk tryði því að sjaldgæf fyrirbæri eins og halastjörnur væru fyrirboðar, gjarnan válegra tíðinda. Slíka fyrir- boðatrú vildi Jón Espólín rekja til Þýskalands og Danmerkur, en við árið 1595 sagði hann slíkan átrúnað ærinn þar.31 Hannes Finnsson taldi trú á fyrirboða stafa af vanþekkingu og hjátrú.32 Honum fórust svo orð: Að hugsa halastjarnanna gángur boði ólukku, er fásinna, þeirra gángur er af skaparanum eins skorðaður, og hverrar annarar reikandi stjörnu, og það er sama tilhæfi til að halastjarna boði ó- komna hluti, eins og að þjófur steli, sótt gángi, eður illviðri komi, af því túnglið sjáist ein- hverntíma í hádegisstað á öllum vetrinum; og jeg legg það að jöfnu að halastjarnan, sem sást 1680, hafi boðað að þjófur stal sjer til heingíngar skömmu seinna, eins og það var fyrir halastjörnunni, og boðaði hana, að annar þjófur kann hafa stolið einhverju skömmu á undan.33 Jón Espólín sagði að fólk hefði ótt- ast halastjörnur eins og aðra óvenju- lega hluti og að síst hefði verið reynt að upplýsa það um rétt eðli þeirra, fremur alið á ótta þess og hjátrú.34 Eggert Ólafsson lætur þess getið at- hugasemdalaust að alþýða manna hafi álitið vígahnetti fyrirboða styrj- alda og vígaferla erlendis.35 Yfirleitt fannst upplýsingarsinnum lítt byggj- andi á því sem „alþýða manna trúði“. Þannig að sennilega hefur Eggert ekki talið vígahnetti fyrirboða eins eða neins. í riti Sveins Pálssonar er að finna allmörg dæmi um þá trú að í fram- tíðina megi ráða af atferli fugla og annarra lífvera, hann sagði það til að mynda almenna trú, að kæmu farfuglar seint vissi það á gott ár- ferði.36 Honum virðist ekki í mun að hrekja slíkan átrúnað. Hann sagði: „Um lóuna trúa menn því, og ekki með öllu að ástæðulausu, að vor verði hart, ef til hennar heyrist fyrir sumardaginn fyrsta ..,“37 Þessar hlut- lausu frásagnir er ekki auðvelt að skýra. Gerði Sveinn ráð fyrir því að náttúrulegt samband væri á milli þess að í lóunni heyrist fyrir sumar- daginn fyrsta og harðinda að vori? Það er ekki ljóst. Efast má þó um að hann hafi tekið þess konar fyrirboða trúanlega, vegna þess að, eins og áður segir, tóku upplýsingarsinnar lítið mark á því sem „menn trúðu" né því sem var „almennt trúað". Sveinn kallar það til að mynda al- menna hjátrú, að trúa því að sá sem drepur maríuerlu verði auðnuleys- ingi. Frá þessu sagði Sveinn til að sýna „að einnig á þessu sviði hafa íslendingar hugmyndaflug til jafns við aðrar þjóðir."38 Upplýsingarmenn reyndu ef kost- ur var, að finna eðlilegar orsakir fyrirboða. Sveinn Pálsson kann eðli- lega skýringu á þeirri trú alþýðu að snjóalög vetrar fari eftir því hvernig fyrstu haustsnjóa leggur; sem sé þá, að vindur er oft þrálátur úr sömu átt Halastjarna eins og hún kom teiknara 1 Lúsern í Suiss fyrir sjónir árið 1744. SAGNIR 41
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.