Sagnir - 01.04.1989, Blaðsíða 44

Sagnir - 01.04.1989, Blaðsíða 44
Hilmar Garðarsson dögum og jafnvel ársfjórðungum saman og eftir því fara snjóalög.39 Við árið 1630 sagði Jón Espólín frá sólmyrkva sem talinn var boða meiri tíðindi en venja var vegna þess hve óvenjulega litskrúðugur hann var. Hann taldi sig þekkja or- sökina og áleit litadýrðina stafa af „dömpum ... er jafnann verda utar- lega oc nedarlega í dampahvolfi ,..“40 Af framan sögðu má ljóst vera að upplýsingarmönnum þótti trú al- mennings á drauma og fyrirboða vera að mestu úr lausu lofti gripin. Það sem hjátrúin ætlar fyrirboða á sér flest náttúrulegar skýringar, svo sem halastjörnur. Af draugum, álfum og tröllum í íslenskri þjóðtrú er til aragrúi af alls konar yfirnáttúrulegum verum hverra tilvist náttúruvísindin ekki viðurkenna. Nefna má álfa, risa og drauga. Var eðli þeirra með ýmsu móti, sumar voru góðar en aðrar illar. En lærðir menn á upplýsingar- öld höfnuðu tilvist þeirra. Þegar fávísa alþýðu skorti skiln- ing á fyrirbærum náttúrunnar kenndi hún þau illum öndum. Og reyndu upplýsingarsinnar mjög að finna skynsamleg rök fyrir því sem almenningur áleit verk drauga eða álfa. Eitt af því sem hreinsast þurfti og betrast að mati Hannesar Finns- sonar, var draugatrúin. Hann hafn- aði tilvist drauga og sagðist oft hafa séð draug, en ætíð reynt þá við nán- ari athugun vera „einasta missýn- ingar". Og reyndist svo um nábleika loðna höfuðið sem strákhnokki nokkur, Lýður að nafni, þóttist hafa séð á heimili biskups. Hannes ráð- lagði börnum sínum er þau þættust sjá draug, að ganga þar að óhrædd og kanna hvað það væri, því nátt- úrulegar orsakir mætti ætíð finna fyrir þess háttar „missýningum".41 Ef vansköpuð lömb fæddust voru draugar og huldufólk talin valda því, með því að þvælast fyrir augum ánna. En þeir sem líta skynsamlega á málin og það gera flestir að sögn Eggerts Ólafssonar, vita að Þær ær, sem ganga í fjörum og eta þang og þara, fæða miklu oft- ar vansköpuð lömb en hinar, sem á grasi ganga, jafnvel þótt þær gangi nærri sjó. í fjörunni er margt stórra og smárra skorkvik- inda. Þar eru einnig fuglar og fiskar. Þetta ásamt gufum þeim, er stíga upp í loftið, þegar heitt er, getur auðveldlega skapað ýmsar skrípamyndir í ímyndun lambfullra áa.42 Náttúran sjálf orsakar sem sé þenn- an vanskapnað í ánum en ekki álfar og draugar enda tilvist þeirra ekki á rökum reist að mati upplýsingar- manna. En nú þykjast skyggnir menn hafa séð drauga? Skyggnir menn „sjá ekki drauga með augun- um, heldur eru bæði þeir og aðrir, sem slíkt skynja, sjúkir á einhvern hátt,“ sagði Eggert.43 Jón Espólín sagði frá því að árið 1518 hafði Erlendur nokkur átt barn með álfkonu. Var á þeim tímum lagður trúnaður á sögur af því tagi. En Jón var vantrúaður og kallaði þetta „gamlar kerlingasögur".44 En hvað með tröllin? Sannar ekki stafurinn langi í Hrútafirði og trölla- þefurinn tilvist þeirra? Ekki fallast upplýsingarsinnar á það. Jón Espólín gat þess við árið 1666, að 20 álna langan staf hefði rekið í Hrútafirði og „eignudu menn tröllum, hvad sem verit hefir med réttur."45 Trölla- þefur sem menn segjast hafa fundið 42 SAGNIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.