Sagnir - 01.04.1989, Síða 44

Sagnir - 01.04.1989, Síða 44
Hilmar Garðarsson dögum og jafnvel ársfjórðungum saman og eftir því fara snjóalög.39 Við árið 1630 sagði Jón Espólín frá sólmyrkva sem talinn var boða meiri tíðindi en venja var vegna þess hve óvenjulega litskrúðugur hann var. Hann taldi sig þekkja or- sökina og áleit litadýrðina stafa af „dömpum ... er jafnann verda utar- lega oc nedarlega í dampahvolfi ,..“40 Af framan sögðu má ljóst vera að upplýsingarmönnum þótti trú al- mennings á drauma og fyrirboða vera að mestu úr lausu lofti gripin. Það sem hjátrúin ætlar fyrirboða á sér flest náttúrulegar skýringar, svo sem halastjörnur. Af draugum, álfum og tröllum í íslenskri þjóðtrú er til aragrúi af alls konar yfirnáttúrulegum verum hverra tilvist náttúruvísindin ekki viðurkenna. Nefna má álfa, risa og drauga. Var eðli þeirra með ýmsu móti, sumar voru góðar en aðrar illar. En lærðir menn á upplýsingar- öld höfnuðu tilvist þeirra. Þegar fávísa alþýðu skorti skiln- ing á fyrirbærum náttúrunnar kenndi hún þau illum öndum. Og reyndu upplýsingarsinnar mjög að finna skynsamleg rök fyrir því sem almenningur áleit verk drauga eða álfa. Eitt af því sem hreinsast þurfti og betrast að mati Hannesar Finns- sonar, var draugatrúin. Hann hafn- aði tilvist drauga og sagðist oft hafa séð draug, en ætíð reynt þá við nán- ari athugun vera „einasta missýn- ingar". Og reyndist svo um nábleika loðna höfuðið sem strákhnokki nokkur, Lýður að nafni, þóttist hafa séð á heimili biskups. Hannes ráð- lagði börnum sínum er þau þættust sjá draug, að ganga þar að óhrædd og kanna hvað það væri, því nátt- úrulegar orsakir mætti ætíð finna fyrir þess háttar „missýningum".41 Ef vansköpuð lömb fæddust voru draugar og huldufólk talin valda því, með því að þvælast fyrir augum ánna. En þeir sem líta skynsamlega á málin og það gera flestir að sögn Eggerts Ólafssonar, vita að Þær ær, sem ganga í fjörum og eta þang og þara, fæða miklu oft- ar vansköpuð lömb en hinar, sem á grasi ganga, jafnvel þótt þær gangi nærri sjó. í fjörunni er margt stórra og smárra skorkvik- inda. Þar eru einnig fuglar og fiskar. Þetta ásamt gufum þeim, er stíga upp í loftið, þegar heitt er, getur auðveldlega skapað ýmsar skrípamyndir í ímyndun lambfullra áa.42 Náttúran sjálf orsakar sem sé þenn- an vanskapnað í ánum en ekki álfar og draugar enda tilvist þeirra ekki á rökum reist að mati upplýsingar- manna. En nú þykjast skyggnir menn hafa séð drauga? Skyggnir menn „sjá ekki drauga með augun- um, heldur eru bæði þeir og aðrir, sem slíkt skynja, sjúkir á einhvern hátt,“ sagði Eggert.43 Jón Espólín sagði frá því að árið 1518 hafði Erlendur nokkur átt barn með álfkonu. Var á þeim tímum lagður trúnaður á sögur af því tagi. En Jón var vantrúaður og kallaði þetta „gamlar kerlingasögur".44 En hvað með tröllin? Sannar ekki stafurinn langi í Hrútafirði og trölla- þefurinn tilvist þeirra? Ekki fallast upplýsingarsinnar á það. Jón Espólín gat þess við árið 1666, að 20 álna langan staf hefði rekið í Hrútafirði og „eignudu menn tröllum, hvad sem verit hefir med réttur."45 Trölla- þefur sem menn segjast hafa fundið 42 SAGNIR
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.