Nýtt Helgafell - 01.12.1958, Síða 52

138
HELGAFELL
um að hafa slíkt Zoologiskt-Museum lifandi
allt í kring um mig í húsinu. Raunar gæti
þessi kamargryfja skoðast sem chemiskt
Laboratorium til þess að stúdera náttúrunnar
furðulegu Compositionir og Decompositionir,
og væri það þá ein af opinberum stofnunum
bæjarins. — Nú ætlast Einar náttúrlega til
að bera allan þennan kamarþrekk á túnið,
og það verðum við líklega að hafa, því við
hér í götunni erum hvorki höfðingjar né tign-
armenn; en hérna um árið var farið að bera
mannaþrekk á skólablettinn svo allir ætluðu
að kafna í fýlu, en þetta var bannað að vörmu
spori, því þá skárust þeir menn í leikinn sem
gaumur var gefinn. Hvort vér nú eigum að
hafa þetta skíta-Parfume yfir allt túnið hér,
mun sjást á sínum tíma. En þegar barnið
hafði dottið ofan í, voru látin nokkur
borð yfir gryfjuna, svo sem til þess að ginna
börnin út á þau, svo fleiri gætu dottið ofan í;
meiningin mun samt hafa verið sú, að þetta
skyldi vera Evangelium upp á það að nú
ætti að þekja gryfjuna; en verðt það gjört,
þá er það sem ógjört eða verra, því bæði leggur
þá sömu fýlu upp úr gryfjunni eptir sem áður,
og svo má maður vera viss um að þetta verð-
ur að tálgröf, sem praktisérar einhvern —
fullan eða ófullan, ungan eða gamlan, barn
eða fullorðinn, hest eða trippi, gjafarhest eða
graðfola, lærðan eða ólærðan, kristinn eða
heiðinn, innlendan eða útlendan, illan eða
góðan, yfir í þá aðra Existence í gegnum þann
corpórlega andskotans syndanna saur, sem
Einar snikkari álítur jafngilda californiskri
gullnámu, og þefsætari en öll Arabíu reykelsi.
— Eg vil heldur ekki missa Einar í gryfjuna,
eða fíólínið —
og eg er viss um að bæjarstjórnin vill heldur
ekki missa Einar né fíólínið.
Eg vonast þess vegna til bæjarstjórnarinn-
ar, að hún sjái um að þessi velnefnda kamar-
gröf verði hið bráðasta jyllt upp en ehki
þakin, áður en fleiri detta í hana, og áður en
svo hitnar í veðrinu að dauninn leggi hér
meir inn í húsin, svo ekki verði í þeim vært.
Reykjavík, 14. apríl (annan í páskum) 1884
Ben. Gröndal
II.
Neðanskráð bréf frá Gröndal til Jóns Borg-
firðings er dagsett 28. febrúar 1895. Það er á
fjórum allstórum síðum, einni með lit-teikningum
skopiegum, sem bregða ljósi yfir líf samtíðar-
innar, en hinum þrem er skipt í jafnstórar skákir
eða „bása", eins og Gröndal kemst að orði, og
pistill í hverri skák, skrifaður ýmist með rauðu
eða fjólubláu bleki — og á fremstu síðu Iímd
inn lítil Ijósmynd af bréfritara. Allt er bréfið
hið skrautlegasta.
Fyrirlestur sá, sem Gröndal minnist á að hann
hafi haldið, var auglýstur á þennan hátt í „Tsa-
foId“ 15. des. 1894:
Raflýsing sálarinnar
FyrirlcsUir í leikhúsi W. 0. Breiðfjurð
þriðjudaginn kemur kl. 9.
Um breytingar, •presta, trú, um drauma,
taugaveiklun, framjarir, lcvenfólk,
svinapólitík
et cetera.
Almenn sæti 50 aura, betri 00 aura.
Ben. Gröndal
28. febr. 1895
Jeg hugsaði, Jón, að þú ætlaðir aldrei að
láta mig sjá línu frá þér, þángað til forsjón-
inni þóknaðist loksins að láta þér nú detta
í hug að smyrja upp einuni pistli, rétt eins og
einhver svo kölluð búkona smyr eina brauð-
sneið og lætur á hana rúllupilsu, kæfu og
kjósarost, sem er óþekktur á Norðurlandi.
Jeg finn þess vegna nú hvöt hjá mér til að
ausa yfir þig nokkrum blekskúrum, apandi
eptir Júpíter, sem núna á þorranum lætur