Félagsbréf - 01.07.1957, Blaðsíða 80
PÉLAGSBRÉF
7Ó
kröftugum orðum. Mörg beztu kvæði hennar frá síðari árum
virðast mælt fram af spámannsrödd.
Edith Sitwell hefur skrifað skáldsögur, bókmenntagagnrýni
og ævisögur samhliða ljóðagerð sinni. Beztu bækur hennar í
óbundnu máli eru „Alexander Pope“ (1930) og ,,The English
Eccentrics" (1933).
<=3Q[S=0
Paul la Cour:
JÓHANN KRUNKUR
í bæ bernsku minnar átti heima maður, sem alltaf hneigði sig. Hann stanz-
aði hjá hverjum, sem hann mætti, börnum jafnt sem fullorðnum, og veif-
aði tóbaksbrúnum stráhattinum. Jóhann krankur var hann kallaður, athlægi
bæjarins. Enginn skildi þessa hræðilegu, en þögulu ákæru vesalings fávitans.
Dag nokkurn kom ég úr skólanum í g-laða sólskini. Bíll þaut fram hjá
eftir aðalgötunni og ók yfir afturhlutann á fallegum, rauðum hundi. Fólk
æddi að, ys og þys upphófst umhverfis kvallafullt dauðastríð hundsins.
Hann hljóðaði, krafsaði framlöppunum í steinstrætið og dró kraminn aft-
urpartinn hring ofan í hring. Fólk sagði gremjulega yfir veinandi hræinu:
Það ætti að drepa hann.
Hvers vegna gerir enginn neitt?
Allt í einu var þessi þyrping masandi kvenna og skrifstofumanna með
hlífðarei-mar á jökkum, rofin. Jóhann krunkur ruddist í gegn, æstur og
ákveðinn, beint til hundsins, greip utan um brotna afturfæturna og sveifl-
aði honum yfir höfði sér, svo að forvitinn mannfjöldinn hörfaði upp á
gangstéttirnar. Svo féll höfuð hundsins með mjúku hljóði niður að stein-
götunni. Honum var borgið.
Jóhann krunkur lyfti dauðum skrokknum gætilega á axlir sér og gekk
brott í sólskininu með blóðlæk niður bakið. I fyrsta sinn heilsaði hann eng-
um. En ég horfði á þetta bak, sem þekkti og óttaðist mennina, þar sem það,
aulalegt og úr jafnvægi, fjarlægðist með lík fallins félaga, og blóðið úr
munni Achilleusar draup niður á hellurnar í götunni.