Sveitarstjórnarmál - 01.02.1988, Qupperneq 45

HEILBRIGÐISMÁL
sveitarstjórn, sé rekin fyrir fólkið
og í samræmi við þarfir þess.
Þessar þarfir eru mismunandi eftir
aöstæðum. Til þess hefur ekki ver-
iö tekiö nægilega mikið tillit.
Uppbygging heilsugæzlunnar
hefur of mikiö snúizt um bygging-
ar, en of lítið um þjónustu. Á þessu
er aö veröa breyting með fjölgun á
starfsfólki meö sérþjálfun í heilsu-
gæzlu. Stefnumörkun opinberra
aðila þarf aö vera skýrari um, hver
séu áherzluatriðin í heilsugæzlu.
Áhrif almennings á þjónustufram-
boð og fyrirkomulag heilsugæzl-
unnar þarf að auka. Það gerist,
þegar sveitarfélögin taka við bæði
fjármögnun og rekstri.
í 2. markmiði er jafnframt lagt til,
að árlega verði lögð fram á Alþingi
stefnumörkun í heilbrigðismálum I
tengslum við fjárlagafrumvarpið.
Hér er tekið mið af jákvæðri
reynslu Finna. Heilbrigðismál eru í
eðli sínu pólitísk og því æskilegt,
að þau fái meiri umfjöllun á Alþingi
en verið hefur. Búast má við, að
opinber umræða leiði til vandaðra
vinnubragða við áætlanagerð og
dragi úr líkum á fjárfestingarslys-
um og óeðlilegum áhrifum þrýsti-
hópa.
Heilsugæzlustö&var
hornsteinar
heilsugæzlunnar
Þriðja markmið er, að heilsu-
gæzlustöðvar verði hornsteinar
heilsugæzlunnar í samvinnu við
sérhæfðar stofnanir. Leitazt verði
við að auka samstarf við aðra aðila,
svo sem íþrótta- og fræðsluyfir-
völd.
Lög um heilbrigðisþjónustu frá
árinu 1973 lögðu grunninn að upp-
byggingu og mönnun heilsu-
gæzlustöðva.
Góð heilbrigðisþjónusta er eitt
þeirra atriða, sem oft eru nefnd,
þegar rætt er um ráðstafanir til
þess að halda landinu öllu í byggð.
Áherzlan á eflingu heilsugæzlunn-
ar úti á landi frá árinu 1974 hefur
skilað margvíslegum árangri. Al-
menningur í hinum dreifðu byggð-
um landsins býr nú við betri og
samfelldari heilbrigðisþjónustu en
áður. Aukna áherzlu þarf að leggja
á þátt heilsugæzlunnar í heilsu-
vernd og heilsurækt. Þar þarf að
gera verulegt átak. Það þarf að
verða hugarfarsbreyting hjá
heilsugæzlustarfsfólki, sérstak-
lega læknum. Sagt er, að hjá Kín-
verjum til forna hafi líflæknar keis-
ara því aðeins fengið greidd laun,
að keisarinn væri við góða heilsu.
Ekki skal ég halda því til streitu, að
sama skipan komist á hér, en
gjarnan mætti umbuna læknum
meira fyrir að sinna heilsuvernd og
heilsurækt, en minna fyrir ,,við-
gerðarþjónustu".
Gagnger endurskoóun á
rekstri og flokkun
sjúkrahúsa
Öfugt við þróunina í nálægum
löndum hefur sjúkrarúmum stöð-
ugt farið fjölgandi og er nú með því
hæsta, sem gerist, miðað við fjölda
íbúa. Ein ástæðan er, að greiðslu-
fyrirkomulag hefur beinlínis stuðl-
að að fjölgun(daggjaldakerfið), svo
og að rúm hafa verið notuð öðru
vísi en að var stefnt. Samkvæmt
könnun landlæknisembættisins
fyrir nokkrum árum reyndust um
60% sjúkrarúma á almennum
sjúkrarúmum utan Reykjavikur
SVEITARSTJÓRNARMÁL 39