Stígandi - 01.10.1944, Síða 11

S riGANDI
MILLI HRAUNS OG HLÍÐA
249
þegar bornir eru saman sérskólar kvenna annars vegar, t. d.
húsmæðraskólarnir svonefndu, og skólar, sem karlmenn veita
forstöðu. Þekkjast mun það, að skólastýrur húsmæðraskóla liafi
ekki nema hálf laun á \ið skólastjóra við héraðsskóla, og aðal-
kennarar fyrrnefndra skóla ekki hálf laun á við aðalkennara nngl-
ingakólanna, starl’a þó húsmæðraskólarnir sjö mánuði ársins, en
héraðsskólarnir ekki nema sex.
\7afalaust sjá allir, sem vilja af sanngirni hugsa málið, að liér
er um hróplega kaupníðslu að ræða við Iiúsmæðraskólana, hvort
sem heldur á að saka sýslustjórnir um það eða ríkið, vegna
ónógra fjárframlaga til skólanna.
Það er sagt, að kapp sé
bezt með forsjá. En svo
ráðrík getur forsjáin
En ef við nú reyndum að brjótast það beint
þó brekkurnar verði þar hærri?"
orðið, að kappið dofni meir en góðu hófi gegni. Ung og tax-
andi þjóð á að vera djörf og stórhuga, hún verður að vera gædd
þeim eiginleikum, að henni cletti jajnan margt og snjalit i hug,
kunni að ákveða og þori að hœtta á, arinars verður vöxtur hennar
enginn fagurvöxtur. Og á ekki íslenzka þjóðin einmitt þetta gæfu-
hnoða? Er það ekki í þráðarenda þessa hnoða, sem nýja stjórnin
hefir verið s\o heppin að grípa? Hún lætur a. m. k. svo, sem hún
ætli að þora að luctta á, hætta á nýsköpun atvinnuvega, launamála
og almannatrygginga, hætta á að flytja drauminn um jafnrétti
allra þegna þjóðfélagsins nær veruleikanum, og Stígandi vill óska
henni af alhug árs og friðar við það starf, hann óskar henni þess,
að henni detti jafnan margt og snjallt í hug þjóðinni til farsældar,
beri gæfu til að ákvarða rétt, þori að hætta á og eigi röggsemd til
að ná farsælum lokum í hverju máli. En Stígandi óskar henni
jafnframt sívakandi gagnrýni, hvassrar og einbeittrar, ef hún
ætlar að svíkjast undan loforðum sínum og stefnumálum vegna
dugleysis, síngirni eða smámunalegs sundurlyndis.
23. nóv. ’44.