Stígandi - 01.01.1945, Blaðsíða 39
TVO KVÆÐI
Eftir GRÍM SIGURÐSSON
Ef ctnnan til-----------
Ég sat eitt kvöld í sumar úti ó stétt.
er sólin gulli sló á skýja rendur:
Þá gekk hún fram hjá ung og rjóð og rétt
með rós á barmi, eins og geisli sendur.
Hún kom og fór, en kossi á fingur brá
og kastaði til mín í æsku-gáska;
ég greip hann fegins hugar, eftir á
hann olli mínum sálarfriði háska.
Hann reyndist ör, sem innst í hjartað smó,
og eyddi, tærði, gróf og sáran brenndi.
En kæmi hún aftur, eflaust gripi eg þó
ef annan til af fingri koss hún sendi.
Leystur vandinn
Hér sit ég fullur orku inn við borð
með örk við hönd, í hlýju, birtu, næði.
Mig vantar ekki nema efni, orð,
og anda til að semja lista-kvæði.
Og þarna liggur örkin, hvít og auð,
en árin líða, renna út í sandinn;
og orkan, sem ég ber, er bráðum dauð.
— Ég blaðið ríf, og þá er leystur vandinn.