Stígandi - 01.01.1945, Blaðsíða 78

68
JAKOB Á BREIÐUMÝRI
STÍGANDI
mann á borð við Vémund kögur. Verður því varla neitað, að
sumt í fari Jakobs minnti á þennan gamla Reykdæling.
Ekki fór Jakob í manngreinarálit með hæðni sína; fengu
prestar og önnur stórmenni engu síður að kenna kulda frá hon-
um en alþýðan. Lokkaði hann prestana út í rökræður um trú-
mál og flækti þá í þeirra eigin mótsögnum, unz þeir höfðu ekki
önnur vopn en bölv og formælingar. En bölbænir þeirra skemmtu
Jakobi bezt. Hló hann þá svo dátt, að hann gat ekki staðið á fót-
unum og valt um sig. Mátti segja um Jakob, að iiann ætti þá
skyrtu, sem fá vopn bitu.
Jakob var lengi hreppstjóri. Batnaði mjög meðferð hrepps-
ómaga í Reykjadal í tíð hans, er varð löng, því að hann varð
næstum hundrað ára gamall, og hreppstjóri blindur síðustu árin.
Jakob kynntist Bjarna amtmanni og lék sinn grá-leik við hann
sem aðra. Sagt er, að Bjarni reiddist yfir sig. Hefir liann ort um
Jakob þessar bögur:
„Aldrei rísa upp andaðir“
innti Kobbi á Hamri (selur = kobbi á steini)
með glamri.
Gröf ef býli eilíft er,
erkitossann jarða ber
greipardjúpt í gólfið undir kamri.
Nærsýn önd og nærsýn sjón
neitt af stöðum hærri,
sér fjarri
getur grillt; það herjans-hjón
Iiyggur eins og galið flón
heim ei sjónarhringi sínum stærri.
Eitt sinn sendi Jakob Andrés vinnumann sinn með bréf til
Bjarna amtmanns. Andrés var montinn mjög og heimskur, eins
og fyrr getur. Mun Jakob liafa sagt sendlinunr allvel fyrir verk-
um. Þegar Andrés kemur í Möðruvelli, stendur yfir fundúr
margra stórmenna. Veður Andrés þangað inn, rennur að amt-
manni og rekur að honum rembingskoss. Síðan tekur hann ofan
og snarast á mitt gólfið og hefur upp mál sitt þannig: „Sæli
veri oss öllum, hér í þessari stofu! Jakob á Mýri sendi mér og
bað mér að segja mér, að ég væri nú kominn hér.“ Þótti lítill
vinafagnaður að Andrési á þeim stað.