Stígandi - 01.01.1945, Síða 42

32
BERSÖGLISMÁL
STÍGANDI
liyggjti fyrir hag bænda og verkamanna efst á stefnuskrá sinni,
telja sig fulltrúa erfiðismannanna, sem framleiða auðinn úr
skauti náttúrunnar til lands og sjávar. En takir þú í hönd þeirra,
er hún mjúk. Þar finnst ekki sigg undan „orfinu eða árinni“.
Hijrund þeirra er hjart — og slétt sem skrifstofumanna, er eyða
dögunum í hlýjum stofum, ekki brúnt og hrjúlt svo sem þeirra,
sem brenndir eru af sól og báru. Þar sitja að vísu örfáir bændur,
en þeir eru löngu hættir erfiðisvinnu, fullsaddir og sælir af náðar-
brauði liðinna þinga og bitlinga farinna ráðlierra. Enginn er þar
daglaunamaður, sem á afkomu undir óvissri eyrarvinnu, enginn
verksmiðjuþjónn, smiður eða annar iðnaðarmaður, ekki háseti,
jafnvel ekki skipstjóri eða neinn annar, sem þreytir fangbrögð
við Ægi karl í baráttunni fyrir lífsbjörg þjóðarinnar. Þeir, sem
framleiða allan þjóðarauðinn, breyta gæðuni moldarinnar í full-
nægju þarfanna, skapa allan gjaldeyrinn, allt til fæðis og klæða,
reisa liúsin, leggja vegi og gera hafnir — þeir sjást ekki í þingsöl-
unum nema á áheyrendapöllunum, og þó fáir þar. Nýlega var
lagt í kostnaðarsamar aðgerðir á þinghúsinu til þess að gera al-
menningi örðugri aðgang að þinginu, greina betur milli liinna
,,fínu“ jringmanna og „ófína“ almúga. Villist einhver erfiðis-
maður inn í þingið, eru honum vanalega boðin kostakjör, staða —
helzt í höfuðborginni — sem ekki kostar erfiðisvinnu.
Hver dregur dám af sínum sessunaut. Bóndi eða verkamaður,
sent kosinn er á þing af félögum sínum, fær skrifstofustarf í
Reykjavík. Eldri reynsla fyrnist, drukknar í hrönnum liins nýja,
fennir í (innum líðandi stundar. Þetta er mannlegt og eðlilegt.
Þess vegna hafa Mac Donaldar vinstri flokkanna setið í þéttum
röðum á Jringbekkjunum undanfarin þing og keppzt við að kom-
ast í sem allra nánast samband og stjórnarsamvinnu — ekki hverjir
við aðra innbyrðis, heldur hver um sig við sinn eðlilega andst;eð-
ing — sjálft „íhaldið".
IV.
Barátta erfiðismannanna, hinna vinnandi framleiðenda fyrir
ráðum í atvinnulífinu, fjölmennustu stéttarinnar fyrir ráðum í
landinu hefir nú staðið í Imndrað ár. Hversu horfir nú um fullan
sigur? Þeir, sem eigi vinna stritvinnu, eigi framleiða, hafa enn öll
rdðin, einveldi á alþingi og skipa stjórnirnar og velta Jreim. Að
vísu lifir aljrýiðan við betri kjör en áður, svo er um alla þjóðina.