Stígandi - 01.01.1945, Blaðsíða 66

BARNSSKIRN I GERÐI
Eftir RÓSU EINARSDÖTTUR
ASMUNDARSTAÐAGERÐI hét bærinn fullu nafni, en var í
daglegu tali ætíð néfndur Gerði. Þetta var dálítið kot, 2 kýr og
50-60 kindur. Eða þarínig var það,'er þessi saga gerðist. En það var
líka áður en dráttarvélar og þúfnabanar fóru að bylta við jörð-
inni og breyta móum og fúamýrum í iðgræn tún, gera stórar
jarðir úr smábýlura. Já, það var á iþeiravtímum, þegar fólkið var
laust við framfara- og byltinga-draumóra, lét hverjum degi nægja
sína þjáningu og var ánægt að hlíta sömu venjum og siðum sem
feður og forfeður höfðu lotið öld fram af öld. Eða svo var það að
minnsta kosti þarna fram í dalnum, þar sem sagan gerðist. Að
vísu fannst gamla fólkinu margt hafa breytzt til hins lakara frá
því, sem verið háfði í þéirra ungdæmi og að heimurinn færi
versnandi, en það hefir öllúfn kynslóðum alltaf fundizt.
Á þessum tímum bjó ekkja í Gerði, sem Ólöf hét. Hún hafði
misst manninn fyrir nokkrum árum.og bjó.riú með syni sínum,
Guðmundi að nafni. Guðmundur var rúmlega þrítugur, þegar
hér var kornið sögu, stór og þreklegur maður, seinn í hugsun og
hreyfingum, én duglegur, þegar hann var kominn að verki. Ung-
lingspilt höfðu þau mæðgin fyrir vinnumann og svo höfðu þau
kaupakonu á sumrin, fleira var fólkið ekki. Já, það var nú þetta
með kaupakonuna, þáð var orðið svo erfitt að útvega hana, fannst
Ólöfu, einkum síðan hún tók að eldást og gigtin fór að þjaka
liana, svo að.hún gat síður borið sig um. Og Guðmundur var svo
seinn á sér með þetta, eins og.annað. Ólöf var hreint og beint farin
að hafa áhyggjur af því, að hún gæti ekki aðstaðið búhokrið, og
Itvað tók þá við, ef Guðmundur gifti sig ekki, en það var ekkert
útlit fyrir það.
Frá Gerði vildi Ólöf fyrir engan mun fara, hún var búin að vera
þar nærri 40 ár og orðin svo samgróin kotinu, að hún gat ekki
hugsað sér að breyta um verustað.
Svo var það eitt vorið, að komið var í sjöttu viku sumars og eng-
in kaupakona var enn ráðin í Gerði. Ólöf var oft búin að segja
Guðmnndi að fara af stað í kaupakonuleit, en það bar engan ár-