Stígandi - 01.04.1945, Side 38

132
VEÐMÁLIÐ
STÍGANDI
Þykir þér ekki vænt um hana lengur? Ertu hættur að elska
hana?
Níels svaraði þessu ekki lengi vel, en þegar hann tók til máls,
var auðheyrt, að honum var þungt um mál.
Komi hún til mín aftur, verður það að vera af hennar fúsum og
frjálsum vilja. Og hún verður að vera búin að öðlast þann skiln-
ing og andlegan Jrroska, sem nauðsynlegur er til Jress að geta staðið
við hlið mér og mætt liverju því, sem að höndum ber. En satt að *
segja veit ég, að til Jress kemur aldrei. Hún kemur ekki til mín
aftur. Þú þarft ekki að ætla, að mér sé Jretta sársaukalaust. Ég mun
alltaf trega hana. Ekki beinlínis hana sjálfa eins og hún er, heldur
eins og ég hélt, að lnin væri og vonaði að hún væri. Bína er ekki
viljandi slæm manneskja. Hún er aðeins ein af þessum venjulegu
manneskjiun, sem kunna betur við sig í Jroku blekkinganna
iieldur en undir heiðríkju sannleikans. Ég ásaka hana ekki fyrir
það, og það er ekki hægt að kenna neinum einum einstaklingi
um Jrað, hversu lífið er ódæma rotið og spillt. Þetta verður að fara
sem fara vill. Ég get ekki snúið við úr því, sem komið er. Ég er
búinn að brjóta allar brýr að baki mér. Ég geri mér ekki lengur
neinar tálvonir um glæsilegan árangur. Og þetta verður erfiðara
hlutverk en svo, að ég geti beðið nokkurn að bera Jrað með mér.
Get ég þá ekkert gert fyrir Jrig? spurði ég döprum huga.
Nei, Jói. Það er ekkert hægt að gera fyrir mig, eins og sakir
standa.
Við þögðum langa stund. Svo leit Níels allt í einu upp og sagði:
Þú vannst veðmálið.
Og þessum orðum fylgdi ldátur, sem mér liraus hugur við að
heyra.
Nei, það ert þú, sem vannst, sagði ég. Þú hefir haldið út í viku
og meira til.
líg hélt ákki út vikuna. Mér lirýs hugur við að gera mér í hug-
arlund, hvernig komið væri, ef ég hefði alltaf sagt sannleikann.
Viljandi og óviljandi varð ég oft að slá af. Þú vannst.
Fjandinn hafi öll veðmál, hreytti ég út úr mér, og ég meinti
})að, sem ég sagði.
Hertu upp hugann, Níels, sagði ég um leið og ég fór. Og í öllum
bænum, taktu afstöðu Ju'na til rækilegrar endurskoðunar.
Hann svaraði ekki. Þegar ég lokaði hurðinni á eftir mér, liafði
höfuð lians sigið niður í hendurnar.