Stígandi - 01.04.1945, Page 44

ÞITT SKOHLJOÐ HVERFUR
Eftir SVERRI ÁSKELSSON
Mitt hjarta titrar klökkt af þrá til þín, *
sem þungur brimgnýr fylli huga minn,
sem gráti ástvin horfinn hinzta sinn,
sem hylji dauðans fölvi bjarta kinn,
mitt hjarta titrar klökkt af þrá til þín.
Er vorsins bros á bleikum himni skein,
þú beiðst mín ein við hraunið svart og grett,
með reyrsins mýkt í spori, ljós og létt,
sem lítið fjallablóm við eyðiklett,
er vorsins bros á bleikan himin skein.
I skauti þínu fann ég upphaf alls.
Hvert æðaslag, hver þrá, er feimin beið,
hvert faðmlag þrungið þúsund alda seið
hjá þér og mér, allt benti sömu leið.
í skauti þínu fann ég upphaf alls.
Þitt skóhljóð hverfur hægt í húmsins nótt,
svo hljótt, svo rótt er allt að baki þér,
og eldur sá, er brann í brjósti mér,
er bliknuð glóð, sem lengur enginn sér.
Þitt skóhljóð hverfur hægt í húmsins nótt.
\
t