Læknablaðið - 15.01.2005, Qupperneq 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
57
Þorkell Guðbrandsson, Snorri Páll Snorrason
Svæsinn háþrýstingur (III. og IV. stig). Rannsókn
á sjúkdómsfari og afdrifum 117 sjúklinga
á lyflækningadeild Landspítalans 1957-1971
1965-1974 - Guðmundur Þorgeirsson valdi
Læknablaðið 1974; 60:181-96
69 Sigurður Sigurðsson
Um berklaveiki á Islandi
1975-1984 - Sigurður Guðmundsson valdi
Læknablaðið 1976; 62: 3-52
107
Guðmundur Þorgeirsson, Davíð Davíðsson,
Helgi Sigvaldason, Nikulás Sigfússon
Áhættuþættir kransæðasjúkdóms meðal karla
og kvenna á íslandi. Niðurstöður úr hóprannsókn
Hjartaverndar 1967-1985
1985-1994 - Einar Stefánsson valdi
Læknablaðið 1992; 78: 267-76
115
Hólmfríður Þorgeirsdóttir, Laufey Steingrímsdóttir,
Örn Ólafsson, Vilmundur Guðnason
Þróun ofþyngdar og offltu meðal 45-64 ára
Reykvíkinga á árunum 1975-1994
1995-2004 - Hildur Harðardóttir valdi
Læknablaðið 2001; 87: 699-704
Læknablaðið
9/2001
F A 8 T I R L I Ð I R
124 Læknadagar 2005
130 Þing/styrkir/lausar stöður/þjónusta
133 Okkar á inilli
134 Sérlyfjatextar
139 Minnisblaðið
Eftir að Ijósmyndatæknin ruddi
sér til rúms fyrir langa Iðngu fundu
framsæknir málarar sér önnur
viðfangsefni en að líkja eftir hinum
sýnilega veruleika. Impressjónist-
arnir komu fram á sjónarsviðið og
tóku að brjóta upp það sem augað
sér samanber ótal fræg dæmi og
færðist sú hugsun yfir í aðra miðla
á tuttugustu öld og var Ijósmyndin
ekki undanskilin. Að kanna hið sýni-
lega með því að stækka, minnka,
einfalda, skrásetja og þar fram eftir
götunum, allt eru þetta aðferðir
sem listamenn hafa notað til að
rannsaka umhverfið. Hekla Dögg
Jónsdóttir (f. 1969) notar þá leið
í myndaseríunni Töfrar (2004) að
beina Ijósmyndavél að smáatriði
eða óvenjulegu sjónarhorni þannig
að í fyrstu er maður úti á þekju en
áttar sig fljótt, eða hvað? Hún hefur
í þessu tilfelli farið í leiðangur í versl-
unarmiðstöð í Bandaríkjunum og
tekið myndir af gólfi og lofti þannig
að myndirnar virka eins og abstrakt
litaorgía. Þetta er mjög forvitnileg
nálgun að hinu manngerða umhverfi
og vekur mann til umhugsunar um
hvað raunverulega er í kring um
mann þegar allt kemur til alls. Það
mætti gefa sér örstund í verslunar-
leiðangri í Kringlunni, líta upp í loft
á Stjörnutorgi og hugleiða hvað þar
er á ferðinni. Mynd Heklu virðist
vera tekin á einhvers konar torgi þar
sem neðst sést í mósaíklagða miðju
skreytta myndum úr geimnum og
píramídamynstri. Þá tekur við flæmi
af ótrúlega samsettum gólfefnum,
háglansandi steinflísum af ólíkum
uppruna, símynstruðu gólfteppi og
gott ef ekki lökkuðum korki. í öllum
herlegheitunum speglast flúor-
Ijós í regnbogans litum, sölubásar
og viðskiptavinir en áhorfendum
er látið eftir að ímynda sér annað
áreiti eins og hljóð og lykt. Síðan
skal ósagt látið hvað listakonan er
að segja með þessu en henni tekst
að beina augum okkar að einhverju
sem sennilega fáir myndu taka eftir
væru þeir á staðnum og í verslunar-
hugleiðingum. Er þetta gagnrýni á
úrkynjaða neysluhætti eða lofgjörð
um frelsi og leikgleði? Það kemur
eiginlega út á eitt því að einn kostur
góðrar myndlistar að hún þröngvar
ekki upp á áhorfandann afstöðu
listamannsins heldur opnar honum
möguleika til að leggja sjálfur sitt
af mörkum. Þetta er að sjálfsögðu
gamla góða vísan um að áhorfand-
inn verði þátttakandi í verkinu.
Markús Þór Andrésson
Læknablaðið 2004/90 5