Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2002, Side 74

HOLMFRIÐUR GARÐARSDOTTIR
á sama tíma og þær deila sameiginlegri sýn á nýja tíma og argentínskt
samfélag.
Hún þe}Ttist yfir torgið á fullri ferð (bls. 11).
Hún horfði niður efdr breiðstrætinu (bls. 38).
Úti undir beru loftá var ekkert að óttast því þar gat hún varist
hverju sem var (bis. 49).
Hún horfði á sig í speglinum. Hún var föl á vangann og ein-
hvern veginn lúin. En á sama tíma fann hún fyrir ólgandi líf-
skrafti. Þessi kraftur bjó ekki í vöðvunum eða í taugunum.
Þvert á móti var þetta orka sem kraumaði undirniðri og miklu
dýpra. Hún þjónaði þeim tilgangi fyrst og fremst að fá vöðvana
og taugarnar til að bregðast rétt tdð hvenær sem nauðsynlegt
var, hversu þreytt og útjöskuð sem henni fannst hún vera.
„Þetta er ósköp einfalt“ sagði hún tdð sjálfa sig. „Það er enginn
tími til að hafa áhyggjur af umbúðunum. Það sem skiptir máli
er að verjast og bregðast rétt við hvernig sem aðstæðurnar eru.
Hæfileikinn til að lifa af og takast á við aðstæðurnar helgast af
efniviðnum og viðhaldsmöguleikum hans“ (bls. 165).
Argentínsku skáldkonurnar endurmeta því og endurskilgreina um leið
og þær leggja drög að endurskipulagningu samfélagsins og bók-
menntanna. Verk þeirra endurspegla samtímann þ\u um leið og kvenper-
sónur þeirra hnekkja ímyndinni um konur sem þolinmóðar, umhyggju-
samar og góðar, koma ffam annars konar persónur sem eru ákveðnar,
sjálfstæðar og baráttuglaðar. Þegar yfirgangur karlveldisins verður yfir-
þyrmandi læðast þær ekki upp á loft til að skrifa Ijóð og sögur, heldur
fara út á götur og torg til að stjórna uppþotum og baráttu. Þær gera að
umtalsefhi þær aðstæður sem liggja til grundvallar róstrinu sem á sér
stað í Argentínu um þessar mundir. Þær lokka lesandann til að draga
fram úr skúmaskotum staðlaðar ímyndir sínar um konur Rómönsku Am-
eríku og krefjast þess að hann endurskoði þær hugmyndir. A sama tíma
krefjast þær þess að sögur landanna sem þessar ímyndir spretta úr séu
sagðar upp á nýtt og að sú útgáfa endurspegli þá fjölmenningu sem í álf-
unni er að finna.
Sameiginlegur baráttutónn og kjarni verkanna takmarkar þó ekki fjöl-
72