Frjáls verslun - 01.04.2007, Qupperneq 47

F R J Á L S V E R S L U N • 4 . T B L . 2 0 0 7 47
Mitt mat er að við eigum ekki að líta á
þróun nýrra orkugjafa sem ógn, heldur sem
tækifæri. Þegar þessi mál eru skoðuð niður í
kjölinn þá sjáum við að raunhæfra lausna er
þörf. Hvað varðar bílaiðnaðinn þá mun ekk-
ert gerast nema almenningur sé tilbúinn að
fjárfesta í nýrri tækni. Reynslan sýnir að hún
má ekki bitna á lífsgæðum viðkomandi og
aðgengi að nýjum orkugjöfum þarf að vera
gott,“ segir Egill.
Umhverfisvænir orkukostir
„Tveir framtíðarkostir hafa einkennt
umræðuna; vetnisbílar og rafmagnsbílar.
Mikið hefur verið rætt um vetnisbíla og ég
vil ekki draga úr því að þessir kostir séu skoð-
aðir. Flestum sérfræðingum ber þó saman
um að fjöldaframleiðsla á vetnisbílum geti
ekki hafist fyrr en á árunum 2020 til 2025.
Einnig á eftir að leysa vandamálin sem
felast í dreifingu vetnisins. Bílaframleiðendur
eru að verja miklum fjármunum til rann-
sókna og þróunar á vetnisbílum en það
liggur samt enn ekki fyrir hvort þeir séu
raunhæfur kostur. Ég held að niðurstaðan
úr þessum rannsóknum geti orðið allt önnur
en menn vonast til í dag. Rafmagnsbílar eru
annar kostur.
Vandinn hvað varðar
þá er ekki ósvipaður vanda
vetnisleiðarinnar. Rafhlöðu-
tæknin er enn ófullkomin
og það er ekki hægt að aka
langt á hverri hleðslu. Mat
sérfræðinga er að fjölda-
framleiðsla sé ekki raunhæf
fyrr en á árunum 2020 til
2025.
Það er ákaflega mik-
ilvægt að menn gleymi sér
ekki í vetnisumræðunni og missi sjónar
á kostum sem standa til boða í dag. Við
þurfum að finna lausnir í dag sem brúa bilið
þangað til vetnisbílar framtíðarinnar líta
hugsanlega dagsins ljós,“ segir Egill, en í því
sambandi hafa sjónir manna einkum beinst
að metanknúnum bílum og bílum sem nota
líf-dísil eða líf-etanól.
„Það er engin spurning að það er snjallt
að nýta metangas sem m.a. verður til á
sorphaugum, og með því að nýta gasið er
um leið komið í veg fyrir að það valdi gróð-
urhúsaáhrifum. Ókostirnir eru einkum tveir.
Til að nýta metangas þarf eldsneytiskerfið í
bílunum að vera tvöfalt sem leiðir til hækk-
unar á verði bílanna.
Gasdreifingin er sömuleiðis vandamál líkt
og dreifing á vetni. Núverandi búnaður
bensínstöðvanna nýtist ekki til að geyma
og selja vetni og metangas. Efst á baugi í
umræðunni nú um stundir eru líf-dísilolía
og líf-etanól. Líf-dísil er aðallega unninn úr
ýmiss konar plöntuolíu. Líf-etanól er hins
vegar framleitt með gerjun og eimingu. Til
framleiðslunnar er hægt að nýta ýmiss konar
lífrænan massa.
Á aðalfundi Iðntæknistofnunar nýlega var
m.a. fjallað um þessi mál. Dr. Guðmundur
Gunnarsson hélt áhugavert erindi um fram-
leiðslu á eldsneyti úr íslenskum hráefnum
og fulltrúi frá bandaríska fyrirtækinu Green
Fuel Technologies Corp. hélt sömuleiðis
mjög fróðlegt erindi um framleiðslu elds-
neytis úr þörungum,“ segir Egill.
Egill fjallar um þetta á heimasíðu sinni
og vekur þar athygli á því að tækni Green
Fuel byggi á því að rækta þörunga til líf-
etanól- eða líf-dísilframleiðslu í nágrenni
orkuvera þar sem koltvíoxíð
frá verunum er nýtt til að
auka vöxt þörunganna.
Með þessari aðferð gæti
eldsneytisframleiðslan orðið
allt að 30 sinnum meiri
en með notkun venjulegra
plantna.
„Það má segja að ég hafi
sannfærst um kosti þessarar
leiðar, þ.e. líf-eldsneytis,
þegar ég komst að því að
enginn orkugjafi er fullkominn og m.a.s. jarð-
gufuborholur á Íslandi gefa frá sér koltvísýr-
ing. Þannig gætu t.d. Orkuveita Reykjavíkur
og Orkuveita Suðurnesja slegið tvær flugur í
einu höggi með því að fara út í framleiðslu á
líf-etanóli eða líf-dísil úr þörungum og sam-
hliða rafmagns- og eldsneytisframleiðslunni
væri hægt að binda koltvísýring, sem sleppur
nú út í andrúmsloftið,“ segir Egill.
55 þúsund E85 bílar á götunum í Svíþjóð
Að sögn Egils er nú þegar hægt að blanda
etanóli að 5% hlutum á móti bensíni á öllum
bensínbílum og sumir bílar gætu gengið á
allt að 10% af etanóli á móti bensíni. Sam-
kvæmt því væri hægt að draga verulega úr
innflutningi á bensíni, spara stórar upphæðir
árlega og draga úr mengun ef innlent etanól
væri til staðar.
Bílaframleiðendur erlendis framleiða nú
bíla sem ganga fyrir blöndu etanóls og bens-
íns í hlutföllunum 85/15 etanólinu í vil.
Þetta eldsneyti gengur undir nafninu E85
og Egill segir að 800 bensínstöðvar selji E85
eldsneyti í Svíþjóð og þeim fari fjölgandi í
hverjum mánuði. Um 55 þúsund E85 bílar
eru í notkun í Svíþjóð og tvö þúsund bætast
við í mánuði hverjum.
„Allir orkugjafar hafa sína kosti og galla,
t.d. má nefna dísilolíu þar sem sótagnir
eru vandamál. Kosturinn við etanól er að
losun gróðurhúsalofttegunda er allt að 75%
minni en í sambærilegum bensínbílum og
sótagnir eru engar og því minni svifryks-
mengun. Ókosturinn við etanólið er að þótt
oktantalan sé hærri en í bensíni er orkunýt-
ingin minni. Þar munar 25-30% bensíninu
í vil og það þarf auðvitað að endurspeglast í
verðinu,“ segir Egill. En hann bendir á að í
upptalningu á orkukostunum hér að framan
hafi hann ekki nefnt tvo kosti sem enn eru
í fullu gildi.
„Bílaframleiðendur eru á fullu að þróa
bensín- og dísilvélarnar og takist að draga
verulega úr eldsneytiseyðslu og þar með
útblæstri þá eru bensín og dísilolía hugsan-
lega besta lausnin á komandi árum.“
Egill ítrekar að það sé mjög varhugaverð
leið sem margir stjórnmála- og embætt-
ismenn vilji fara, hvort sem er hér á landi
eða erlendis, að hygla ákveðinni tækni. Það
veit enginn í dag hver tæknilega lausnin
verður og því sé gríðarlega mikilvægt að allar
aðgerðir verði almennar og beinist að rót
vandans, sem er notkun á jarðefnaeldsneyt-
inu, en ekki tæknilegu lausninni.
„Ef það er gert þá verður rétta lausnin,
þegar upp er staðið, blanda af bestu tækninni
og hagkvæmustu leiðinni.“
E G I L L Í B R I M B O R G
„Kosturinn við
etanól er að losun
gróðurhúsalofttegunda
er allt að 75% minni
en í sambærilegum
bensínbílum og sótagnir
eru engar og því engin
svifryksmengun.“