Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1942, Side 77

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1942, Side 77
TÍMARIT MÁLS OD MENNINGAR 179 kanínusonur greinilega, að óheillamátturinn, þetta óþekkta og hræðilega, færðist nær og nær. Þótt hann ætti enga ósk heitari en þá að komast í felustað, horfði hann stöðugt i áttina, þaðan sem honum fannst óvinarins von. Iiöfuð hans skalf og nötraði, þegar hann renndi augunum vfir steinana i læknum. Og svo tók hann að skrækja. Eftir steinaröðinni kom hreysiköttur. Kanínusonur liafði aldrei séð hreysikött áður, en lang- ur, brúnn skrokkurinn, sem barst hljóðlaust yfir lækinn með ægilegum hraða, fyllti hann óumræðilegri skelfingu. Hreysikötturinn nam staðar i miðjum læknum, lyf ti styrka höfðinu og beindi illum augum á kanínuna. Og svo þaut hann eins og örskot upp á bakkann án þess að láta höfuðið síga eða hafa augun af bráð sinni. Hann fór allra snöggv- ast í hvarf hak við stein, sem á vegi hans var, en kom svo í Ijós að nýju, stóð uppi við litla steininn og starði fram l'yrir sig. Höfuð lians var hærra en brúnn, rennilegur skrokkurinn og minnti á hamarshaus, reiddan til höggs. Kanínusonur skrækti nú allt hvað af tók. Nú var hann fullkomlega á valdi níðingsins, dáleiddur af starandi aug- um hans og óheillavænlegu nálægð. Hreysikötturinn hafði nú dáleitt bráð sina og var i þann veginn að setjast að blóðmáltið sinni, þegar kanínumamma kom á harðahlaupum og háskrækjandi út úr rósarunnan- um frá vinstri. Hrevfingar hennar voru ærið undarlegar, hún ldjóp út á hlið, eins og hundur, sem reynir að koma auga á héra í kornakri. Það var afkáralegur dans og und- irleikurinn ófögur hljóð. Hún stökk beint fram fvrir hreysiköttinn, hljóp siðan tvo hringa kringum hann og ógnaði honum með allar klær á lofti. Hún dró atliygli hans að sjálfri sér, en frá syni sínum. Þegar það var feng- ið, lét hún framfæturna siga niður og fór að titra. Hún skreið hægt og hægt burt í áttina til rósarunnans og linnti aldrei á skrækjunum. Svo lagðist liún niður. Hreysikött- urinn skauzt undan steininum og vatt sér að henni. Óðar og kanínusonur var laus undan augnaráði hrej'si-

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.