Tímarit Máls og menningar - 01.05.1962, Blaðsíða 53

HIÐ ÞÖGLA TRÉ
Tunglið fölnar og sál þess deyr inn í hvítar auðnir himinsins, milli trjánna
liggur höfuðlaust lík með langa limu dansarans, nakið með svarta hárkollu
hans rétt við strúpann rauða.
í blóðmistraða rekju í grasinu var teiknað hið dauða andlit, svipur sem
aldrei var, eitt andartak brá því fyrir þar, — svo þvarr það eins og öll teikn
næturinnar skrifuð gufu.
Léreftsbrúða stúlkunnar hékk á runna með slapandi limu sem sagið hafði
runnið úr. Hún hékk á þyrnum runnans meðan vindurinn blés þá nótt. Hún
var ennþá þar sem henni hafði verið slengt hinn fyrri dag höfuðlaus.
Stór hundur með froðuhvítt trýni hljóp með þetta andlitslausa tuskuhöfuð
í kjaftinum burt.
Þegar litla stúlkan hafði jafnað sig ögn af skelfingu sinni og ótta gat hún
farið að gráta.
TÍMARIT MÁLS OC MENNINCAR
145
10