Tímarit Máls og menningar - 01.07.1962, Blaðsíða 21

NOKKRIR PUNKTAR UM SIÐVÆÐINGU
sveinn Buchmans, fór m. a. með hon-
um er Buchman heimsótti Þjóða-
bandalagið. Þá sjaldan Buchman tal-
ar hlýlega um konur í skrifum sínum,
er það til þess að hrósa þeim fyrir
frábæra eldamennsku. Það er engin
tilviljun. Buchman var einhver mest-
ur sælkeri og átvagl, sem um getur.
íburður í mataræði og óhóf er á-
berandi í höfuðstöðvum MRA á Mac-
kinac-eyju. Hvem dag eru þar dýr-
indis réttir og lostæti á borðum handa
heimamönnum og gestum sem koma
víðsvegar að. Þangað var boðið ís-
lenzkum hóp haustið 1957 og höfðu
meðferðis í flugvélinni farm af fiski-
bollum, gjöf frá reykvískum iðjuhöld
sem vildi styrkja hreyfinguna. Þessar
fiskibollur höfnuðu þó á öskuhaugun-
um, siðvæðingarmönnum þóttu þær
heldur lítilmótleg fæða, enda stungu
þær mjög í stúf við þær dýru krásir
sem Guð sá þeim fyrir.
Reykingar þóttu allt að því dauða-
sök og kvenfólki var uppálagt að láta
ekki sjá sig í síðbuxum. Ung ensk
hjón sem höfðu verið gift í nokkra
mánuði, skýrðu frá því að þau hefðu
ekki veitt hvort öðru rúmlögin frá því
þau giftust sökum þess að þau hefðu
ekki fengið boð frá Guði (guidance)
um neitt slíkt.
MRA-hreyfingin telur sig geta
leyst úr öllum vandamáluin einstakl-
inga og þjóða á einfaldan hátt. Hún
miðar ekki að því að breyta skipulag-
inu, heldur einstaklingnum. Maður-
inn á að tileinka sér boðorðin fjögur
um algeran heiðarleika, hreinlífi,
sjálfsafneitun og kærleika, biðja óvin
sinn fyrirgefningar og sættast við
hann. Á Mackinac-eyju voru dagleg-
ar samkomur með söngvum og ræðu-
höldum þar sem Þjóðverjar báðu
Frakka fyrirgefningar á framkomu
sinni á stríðsárunum, frönsk yfirstétt-
arbörn báðu nýlendumenn afsökunar
og Danir báðu íslendinga fyrirgefn-
ingar á aldalangri kúgun. Allt var
þetta sætt og fallegt á að hlýða og
göfugmennskan skein úr ásjónum
manna.
En eins og áður er getið, er ekki gert
ráð fyrir að þessari hugarfarsbreyt-
ingu fylgi breyting á ytri atvikum og
högum. Auðjöfurinn á ekki að skipta
upp eigum sínum meðal fátækra, hins-
vegar á hann að elska þá og láta sér
þykja vænt um þá, umgangast verka-
mennina eins og bömin sín; verka-
mennirnir skulu ekki lengur ásælast
þann auð er þeir skapa atvinnurekend-
um, þeir eiga að uppræta í sér hatr-
ið til stóreignamanna og þá mun Guð
sjá þeim fyrir magafylli. Nýlendu-
þjóðir eiga ekki að ganga gegn herra-
þjóðinni með byssum og morðtólum,
heldur söng og tárum; á sama hátt á
herraþjóðin að faðma þá í stað þess
að murka úr þeim lífið. Allt á raunar
að vera eins og það var að því undan-
skildu að „friður og fyrirgefning“ á
að ríkja í allra hugum. Frank Buch-
man taldi allar þjóðfélagsbreytingar
211