Tímarit Máls og menningar - 01.07.1962, Blaðsíða 25

NOKKRIR PUNKTAR UM SIÐVÆÐINGU
dirfðist að bera brigður á skipun for-
ingjanna. Þeir eru óhultir um völd
sín því þeir eru ekki kosnir til starfa
sinna, þurfa engum að gera reiknings-
skil.
Fas og starfsemi siðvæðingar-
manna einkennist af furðulegu sam-
blandi barnalegrar einfeldni og dul-
búins hroka. Eins og títt er um
„frelsaðar sálir“ eru þeir ágengir og
óprúttnir úr hófi, hafa í frammi blíð-
mæli og hótanir á víxl. Það er engin
smávegis þrekraun að lenda í siðvæð-
ingarmanni sem er staðráðinn í að
„breyta“ manni. Munurinn er aðeins
sá að þeir hóta ekki eldslogum helvít-
is heldur áþján sósíalismans. Þar á
móti bregða þeir upp mynd af sinni
jarðnesku paradís, sem er einhvers-
konar kynlaus og náttúrulaus hænsna-
garður, þar sem allir eru steyptir í
sama mót og mannlegt eðli þurrkað
burt en vél kapítalismans fær að mala
óáreitt. Það er engin furða þótt gaml-
ir nazistar eins og Theodor Ober-
lander séu valdir í fremstu skrúðfylk-
ingu slíkra manna. Frank Buchman
fór aldrei leynt með dálæti sitt á naz-
istum og var í miklu vinfengi við
Hitler og klíku hans. Af þeim sökum
neyddist hann m. a. til að breyta nafni
hreyfingarinnar þegar í óefni var
komið fyrir Þriðja ríkinu.
Siðvæðingarpostular hafa allmjög
haft sig í frammi hér á Norðurlönd-
um og má það segja flestum íhalds-
blöðum Svíþjóðar, Danmerkur og
Noregs til hróss að þau hafa reynt að
fletta ofan af hræsni og yfirdrepskap
þessara ofstækismanna og leitt lesend-
ur í allan sannleika um aðferðir
þeirra. Hér á íslandi hafa siðvæðing-
armenn höggvið strandhögg með
aumlegum árangri þrátt fyrir það að
málgögn hægri manna hafi veitt þeim
allt það lið er þau máttu. Það var
kannski ekkert rugl á Buchman gamla
er hann mælti andlátsorðin á síðasta
ári: „Bjargið íslandi.“
Leiðrétting
í ritstjómargr. bls. 199, 2.1. að neðan, hefur misritazt Petit-Parisien fyrir Parisien libéré.
215