Tímarit Máls og menningar - 01.09.1989, Síða 120

Tímarit Máls og menningar
við leið hennar og mynduðu styrk og heilsteypt trjágöng frá einum
enda tímans til annars. Og Englendingarnir hefðu ekki getað sagt á
þeirri stund til um við hvorn endann þeir stóðu, því gatan var slétt
eins og gullhringur. En Grikkirnir, það er Platón og Sófókles og all-
ir hinir, voru nálægir, jafn nálægir þeim og hvaða vinur eða elskhugi
sem væri, og önduðu að sér einmitt því lofti sem kyssti vangann og
bærði vínviðinn, en rétt þó eins og unglingar trönuðu þeir sér fram
og efuðust um framtíðina. Slíkur logi sem sá er brann í augum þessa
brúna munks, þó hann hafi eigrað um dulda staði síðan, og hafi lýst
upp hrjóstruga hlíðina og ljómað meðal steinanna og kyrkingslegra
trjánna, hafði eitt sinn verið kveiktur í hinni upprunalegu eldstó; og
mun eflaust halda áfram að loga í höfði munks eða bónda þegar
fleiri aldir hafa liðið en heilinn kann að telja.
Samt sem áður var allt og sumt sem munkurinn sagði xakr]OJt8Qa
sem þýðir gott kvöld, og það var skrýtið að hann skyldi ávarpa
herramanninn sem hafði verið fyrstur til að kveða upp dóminn yfir
kynþætti hans. Og sem hann endurgalt kveðjuna og á meðan hann
tók pípuna úr munninum, var hans einlæga sannfæring sú að hann
talaði sem Grikki við Grikkja og ef Cambridge afneitaði því sam-
bandi þá tóku hlíðar Pentelikusar og ólífulundir Mendeli undir það.
En húmið sem leggst yfir hinn gríska dag féll líkt og hnífur yfir
himinhvolfið; og sem þeir riðu heim eftir veginum milli vínviðarins
voru ljósin að kvikna í Aþenu og talið snerist um kvöldmat og rúm.
Eftirmáli þýðanda
Þessi saga Virginíu Woolf fannst fullfrágengin til prentunar í blöðum hennar
við háskólann í Sussex og birtist í fyrsta sinn í Times Literary Supplement
þann 17. nóbember árið 1987. Hún er að öllum líkindum skrifuð nokkru áð-
ur en fyrsta skáldsaga hennar, The Woyage Out, en hún kom út í mars árið
1915.
I formála að sögunni í TLS, segir S.P. Rosenbaum að sagan gæti hafa verið
skrifuð einhverjum mánuðum eftir dauða bróður hennar, Thoby, árið 1906,
um það leyti þegar hún byrjar aftur að skrifa eftir áfallið við dauða hans.
Samband Virginíu við bróður sinn var náið og dauði hans enn eitt áfallið eft-
ir að hún hafði misst föður sinn, móður og hálfsystur með örstuttu millibili.
Systkinin höfðu haldið til Grikklands í langþráð ferðalag. Thoby og Adrian
(yngri bróðir hennar fæddur 1883) héldu á undan þeim Virginíu og Vanessu
(eldri systir, fædd 1879). Með þeim systrum fór Violet Dickinson sem hafði
reynst Virginíu vel eftir dauða föður hennar, þegar Virginía fékk annað
382