Tímarit Máls og menningar - 01.12.1991, Blaðsíða 52

Egils Skallagrímssonar, þá að mæta dauða
sínum glaður og með góðan vilja. Látum
þessa ævistöku Benedikts verða lokaorð
hér:
Öll var ævin
sem ævintýri
glatt, í frumskógum
fagurskrýddum.
Og enn skal ganga
glöðum huga
örfá ógengin
ævispor.
1. Nýlegt dæmi um þennan þátt í fari Benedikts er
frásögn Stefáns Jónssonar í æskuminningum sín-
um, Að breyta fjalli, Reykjavík 1987. Bls. 183-
187.
2. Lbs. 4156, 4to.
3. Sjá Amór Sigurjónsson. „Trúvillingurinn". Ein-
ars saga Asmundssonar. I. Reykjavík 1957. Bls.
258-316.
4. Sama. Bls. 311.
5. Sama. Bls. 265-266.
6. Bréf fengið um hendur Karls Kristjánssonar.
7. Lbs. 3567, 4to.
8. Sama.
9. Sama.
10. Sveinn Skorri Höskuldsson. „Ófeigur í Skörðum
og félagar". Skírnir. Reykjavík 1970. Bls. 92-93.
11. Enn birti Matthías Jochumson í Stefni 25. febr.
1895 skopkvæði án höfundamafns, „„Belgur"
við Mývatn og „Kerling“ í Eyjafirði", sem inn-
legg í deiluna. Sbr. Matthías Jochumson. Ljóð-
mœli. IV bindi. Reykjavík 1905. Bls. 27-29.
12. Skjalasafn S.-Þingeyjarsýslu og Húsavíkurkaup-
staðar. Nr. E. 106. Á bréfið vantar ártalið, en af
efni þess sést að um það þarf ekki að leika vafi.
13. Lbs. 4156, 4to.
14. Bréf fengin um hendur Þórhalls Tryggvasonar.
15. Lbs. 4419, 4to.
16. [Grímur Thomsen]. „Heimspeki og guðfræði".
Kirkjublaðið. Reykjavík febr. 1896. Bls. 18-19.
17. Sama. Bls. 19.
18. Sama. Bls. 22-23.
19. Sama. Bls. 24.
20. Sama. Bls. 25-26.
21. Grímur lést 27. nóv. 1896. Hann hafði á sínum
tíma ekki tekið þátt í deilunum um rómantík og
raunsæi, er þeir háðu einkum Benedikt Gröndal,
Hannes Hafstein og Gestur Pálsson, og hafði
m.a.s. notið nokkurrar hylli af raunsæismönnum
umfram skáldbræður sína af rómantísku kynslóð-
inni. í septemberhefti Kirkjublaðsins 1896 birti
svo Grímur greinina „Trú“, sem hlýtur að hafa
verið eitt hið síðasta eftir hann sem birtist að
honum lifandi.
22. Fremstu örkina vantar á þetta bréf Benedikts, en
í því er hann sýnilega að svara bréfi frá Sigurði,
dags. 18. des. 1895.
23. Skjalasafn S.-Þingeyjarsýslu og Húsavíkurkaup-
staðar. Nr. E 106. Hér vísar Benedikt til eftirfar-
andi orða í bréfí Sigurðar 18. des. 1895: „Ég get
samt eigi horfið svo að hinu praktiskara efni
bréfsins að ég eigi minnist á setningu, sem Jón í
Múla sagði um daginn og sem ég ætla mér að láta
hann verja betur síðar: „Guðstrúarmaðurinn hef-
ur, að öllu öðru jöfnu, færri skilyrði fyrir því að
vera vandaður maður en hinn sem afneitar guði.“
Hér er ég hræddur um að sé „Misvisning" hjá
mínum elskulega frænda. Okkur er vant að koma
sérl. vel saman, en hér get ég ekki verið með
lengur." (Lbs. 4418,4to.).
24. Bréf fengið um hendur Sigurðar Hrafns Þórólfs-
sonar.
25. Skjalasafn S.-Þingeyjarsýslu og Húsavíkurkaup-
staðar. Nr. E. 150.
26. Bréf fengið um hendur Malínar Hjartardóttur.
27. Sjá Sveinn Skorri Höskuldsson. „Síðustu æviár
Benedikts á Auðnum“. Árbók Þingeyinga 1988.
XXXI árg. Húsavík 1989. Bls. 14-29.
28. Bréf fengið um hendur Sigurðar Hrafns Þórólfs-
sonar.
29. Hér vitnar Benedikt í tvö fyrstu erindin í kvæði
danska skáldsins Axels Juels, „Glæden, Sorgen
og Lykken".
30. Hér vitnar Benedikt — væntanlega eftir minni —
í lokalínur kvæðis Jonasar Lie, „Den Fugl Fpnix",
er hljóða svo:
Mer end en glimrende Stjeme
i Nathimlens Dunkelhed, —
et Led af din tænkende Hjerne,
o, kjæmpende Menneskehed!
Jonas Lie. Samlede Vœrker. X Bind. Kria & Kbh.
1914. Bls 375.
31. Bréf fengið um hendur Sigríðar Bjarklind.
50
TMM 1991:4