Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1993, Blaðsíða 22

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1993, Blaðsíða 22
„Hvaðan koma þá þínar persónur?" spyr Illugi. Halldór:„Já, það getur veriðmerkilegt að velta því fyrir sér. Hvemig gengur að skapa persónur er auðvitað mest undir því komið að hafa umgengist mikið af fólki úr ýmsum áttum; að hafa kynnst ólíku fólki og fróðu og gáfuðu og skemmtilegu en umfram allt leiðinlegu. Það er svo margt hægt að gera úr leiðinlegu fólki. Skemmtilegt fólk í bók- um er svona eins og að finna tíu króna gullpening á götunni; það skrifar sig sjálft.“ Og Halldór tekur íslandsklukkuna sem dæmi: „Persónusköpunin tók afar langan tíma og ég þurfti mikið að strika út, rífa pappír og henda í körfu. Og byija aftur og gefast jafnóðum upp. Það reyndist mér vel að gefast upp og hefur alltaf gert. Þá hætti ég að hugsa um það sem ég var að gera og fór út í eitthvað allt annað en svo kannski nokkmm mánuðum seinna, þá stóð þetta alveg ljóst fyrir manni. Það er svo einken- nilegt hvernig maður vinnur, það er ekki hægt að líkja þessu við neina aðra vinnu. Það skyldi enginn ætla sér að verða rithöf- undur, þetta er einhver sjálfspíning og ein- tóm leiðindi oftastnær. Meðan ég skrifaði Islandsklukkuna gat ég barist vikum saman við einn eða tvo kapítula og það sama á við um flestar bækur mínar ef út í það er farið. Og náttúrlega eru þeir kapítular sem eru einfaldastir og lesandinn tekur varla eftir; þeir eru venjulega bestir og hafa tekið leng- stan tíma. Þá er búið að strika út úr þeim allan þennan andlega vindgang sem er gríð- arlega mikill í rithöfundum; maður skrifar daga og nætur í mikilli hrifningu og extasé en svo á næsta stigi, þá er að rífa þetta allt niður aftur. Alveg niður í mold og á þessu gengur. Ég held að ég hafi verið mestallt seinna stríðið með bókina um íslandskluk- kuna. Hún var mitt stríð.“ Halldór hefur í viðtölum síðustu ára oft verið þungyrtur og áhyggjufullur út af skáldum og listamönnum nútímans. ,,Það er allt of lítið af epískum skáldskap í heiminum í dag. Það er gallinn við bækur yngri höfunda á íslandi, þeir hafa tapað frá sér epísku hefðinni . . .“, segir hann í við- talinu við Harald Gustafsson, 1981. Og 1983 er hann enn við þetta heygarðs- horn í spjallinu við Illuga: „Þessi svokallaða nútímaleiklist eða nú- tímasagnalist eða ljóðlist; meirihlutinn af þessu er svo fasflt, auðvelt og jafnvel au- virðilegt. Það skrifa allir eins og þeir kunni ekki neinar reglur og viti ekki að það hafa áður verið til rithöfundar í heiminum. Ég fæ sent mikið af ljóðabókum frá elskulegu fólki og allt í lagi með það; þær eru afskap- lega vel útgefnar og á góðan glanspappír, þokkalega prentaðar, prýðilega bundnar inn, aldrei prentvilla, en því miður heldur margt af þessu fólki að ljóðmæli sé eitthvað þar sem önnur línan er styttri en hin, hægra megin. Frá þessu eru heiðarlegar undan- tekningar, sem betur fer, en í mörgum þeim ljóðabókum sem ég blaða í er alger fjarvera allra hluta sem gera skáldskap að skáld- skap. Kannski er það viljandi en þó er ég hræddur um að mest sé það óviljandi; það er enginn vottur af ljóði eða kveðskap í þessu (...) Nú er það einhvers konar non- skáldskapur sem þykir fínastur; kannski verða þeir höfundar klassískir sem ná lengst í non-skáldskap. Ég gæti sem hægast búið þetta til en þetta er svo fasflt að fyrir alvarlegan rithöfund væri það eins og ef úrsmiður væri settur í að smíða taðkvöm. Ef menn vilja taka upp þá stefnu að sleppa allri hefð, gera ekki greinarmun á prósa og póesíu og gleyma allri þeirri reglu en jafn- framt öllum þeim möguleikum fyrir varía- sjón sem við höfum haft hér í skáldskap í þúsund ár — þá þeir um það.“ 20 TMM 1993:3 J
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.