Tímarit Máls og menningar - 01.09.1993, Side 90

yfirgefið Achacachi og sest að í La Paz og því fannst indíánunum nú sem
þeir væru herrar bæjarins og reyndu að lifa, borða, hlæja og klæðast í
samræmi við þetta nýja mikilvægi sitt.
— Með rifflunum? spurði skraddarinn þá viljandi.
— Já, með rifflunum, endurtóku indíánamir.
— En rifflarnir koma ykkur að litlu gagni, sagði skraddarinn og sneri
athyglinni aftur að saumaskapnum, já, litlu gagni.
Litlu gagni? Indíánamir skildu hvorki upp né niður. Sócrates Wanka
beit sig í varimar. Hver þóttist þessi afdalaskraddari eiginlega vera, að
efast um notagildi vopnanna sem þeir áttu.
Meistari Melitón hafði feikilega mikið að gera. Hann vann dag og nótt.
Jakkafötin fyrir aðalritara smábændasamtakanna voru búin að bíða í sex
mánuði. Og aðstoðarmaður hans var búinn að vera horfinn í þrjá daga,
síðan á mánudag. Hann hafði heyrt að fanturinn hefði numið fimmtán ára
indíánastúlku á brott með valdi og að yfirmaður lögreglunnar, að tilmæl-
um móður hennar, hefði undir höndum handtökuskipun, undirritaða af
sjálfum San Román ofursta, um að færa óþokkann til Pólitíska eftirlitsins
í La Paz, ákærðan um að misnota sér það traust sem honum hafði verið
sýnt, og fyrir mannrán og nauðgun á stúlku undir lögaldri. Meistari
Melitón vildi ekki ráða annan aðstoðarmann, vegna þess að hann sagði að
þeir sem tiltækir voru og atvinnulausir í bænum væru ekki færir um að
vinna fína vinnu. Hann myndi klára buxur formanns smábændasam-
takanna fyrir morgundaginn og síðan myndi hann byrja á jakkafötunum
fyrir hann Chullpa Talavera, sem í dag var æðsti ráðamaður bæjarstjóm-
arinnar í Punta Grande. Daginn sem Chullpa færði honum enska efnið
sem keypt var á Nælonmarkaðnum í La Paz, til þess að hann saumaði fyrir
hann jakkaföt í mexikönskum stíl, hafði meistari Melitón skolfið. Chullpa
Talavera var ófær um að greiða þær skuldir sem hann kom sér í. Já, þær
ætluðu engan enda að taka kvartanimar frá honum Marcelino á billiard-
stofunni, frá henni Rósendu á fricasé-bamum, frá León Vargas á bæjar-
kránni og jafnvel frá Honoria á gistihúsinu. Og einn gallinn við hann, sem
full ástæða var til að óttast, var að hann reyndi að leysa vandamál sín með
barsmíðum. En þar sem hann var bæjarstjóri í dag leysti hann öll mál með
aðstoð og ábyrgð Huallata Berríos, gjaldkera bæjarfélagsins, sem var
tryggur skuggi hans sjálfs.
— Rifflar eru ekki eins áhrifaríkir og sum önnur vopn, hélt meistari
Melitón áfram. í fyrsta lagi vegna þess að eftir hvert einasta skot verður
88
TMM 1993:3