Dagrenning - 01.12.1956, Side 8

----------------------------------------------------------------------------\
Brezka samveldinu yfirleitt. Þeim Bulganin og Krúséff var fagnað eins og
frelsurum, þegar þeir komu til Indlands. Segja má, að allur brezki Alþýðu-
flokkurinn gengi nýkommúnismanum á hönd. Forustumennirnir gömlu,
svo sem Morrison og Shinwell, misstu þar öll völd, nýkommúnistinn Bevan
og stallbræður hans náðu undir sig flokksvöldunum, en Gaitskell gekk
þeim alveg á hönd og kom þetta gleggst fram í Súezmálinu. Forustu-
menn aðeins einnar þjóðar í Evrópu virtust átta sig til fulls á því, hvað
var að gerast. Það voru Frakkar. Ef til vill var það af því að þeir eru sú
vestræn stórþjóð, sem næst er vettvangi þeirra átaka, sem nú fara fram í
Afríku og við Miðjarðarhaf.
★
Það hefur þráfaldlega verið sagt fyrir af þeim, sem rannsakað liafa spá-
dóma Biblíunnar, að enginn vafi geti á því leikið, að hin síðustu átök
verði við austanvert Miðjarðarhaf, og að sá tími, er þau muni hefjast, hljóti
að verða eitthvert hinna næstu ára. Alveg sérstaklega hefir athygli allra
spádómsskýrenda beinst að árunum 1954 til 1957.
I byrjun þessa árs, sem bjartsýnismenn héldu að yrði mikið friðarár
í sögu þjóðanna, var því haldið fram í þessu riti, að þetta ár, 1956, yrði
örlagaríkt og að „þá mundu gerast atburðir, sem mótuðu stefnu þjóðanna
um langa framtíð,“ og að átökin yrðu fyrst og fremst nú í ár „við Mið-
jarðarhafið og í sambandi við Ísraelsríki“. Menn geta nú sjálfir séð, að
þetta hefur rætzt, og má af því marka hve nálægt vér nú erum hinni
síðustu orrahríð — Harmagedon — hinni miklu orustu á „degi Drottins“.
Það var einnig sagt í 1. hefti Dagrenningar, að á þessu ári mundu „fyrstu
vopnaárekstramir, sem leiða til hinnar síðustu heimsstyrjaldar“, sennilega
verða. Þetta er nú einnig fram komið. Það gerðist með árás Israelsríkis á
Egiptaland, innrás Breta og Frakka á Súezsvæðið og uppreisn Ungverja
gegn harðstjóm og kúgun Rússa.
Því var einnig haldið fram í þessu sama hefti Dagrenningar, að inn-
byrðis árekstrar milli hinna vestrænu þjóða ættu eftir að verða miklu
meiri en verið hefði, og væri slíkt nauðsynlegt, til þess að þjóðirnar gætu
séð á hvílíka glapstigu þær væru nú að komast. Þá var og á það bent, að
Rússum mundi verða vel ágengt á þessu ári í því að sundra hinum vest-
rænu þjóðum, þó að engum muni hafa dottið í liug, að þeir næðu svo
langt í því efni, að fá Bandaríkin fyrir virka samherja, svo virka, að
Rússar gætu boðið þeim opinberlega liernaðarbandalag gegn Bretum og
Frökkum. Það var sá óhugnanlegi atburður, sem varð til þess að banda-
ríska þjóðin fór að mmska af þeim nýkommúnistiska gjömingasvefni,
sem var að renna á þessa miklu og voldugu, frelsisunnandi þjóð.
>___________________________________________________________________________-
6 DAGRENNING