Dagrenning - 01.12.1956, Side 13

r------------------------------------------------------------------------------
Þetta gat auðvitað ekki endað nema á einn veg, þann, að Bretar og
Frakkar hlutu að segja að fullu skilið við Bandaríkin hvað snerti sam-
starf á þessum slóðum. Að því rak líka. Þeir hófu liðflutninga í allstórum
stíl til bækistöðva sinna við Miðjarðarhaf, og voru viðbúnir að taka til
eigin ráða, ef nauðsvn krefði.
En ekkert af þessu dugði þó til að beygja Breta og Frakka. Olíubirgð-
ir voru allverulegar bæði í Bretlandi, brezku samveldislöndunum og öðr-
um Evrópulöndum, og með sparnaði mátti láta þær endast marga mánuði.
En þá gripu Bandaríkin til þess ódrengskaparbragðs, sem lengi mun
minnst verða í viðskiptasögu vestrænna þjóða sem einnar verstu rýtings-
stungu í bak þeirra, og það var að banna olíusölu til Evrópu þar til farið
hefði verið að vilja hinna bandarísku olíufélaga í Súezmálinu.
Þessi ákvörðun var dulbúin refsiaðgerð Bandaríkjanna við Bretland
og Frakkland og raunar flestar aðrar Evrópuþjóðir. Enda er nú svo komið
að íslendingar eru eina þjóðin í Evrópu, sem ekki þarf að skammta
benzín og olíur, af því að hún er, hvað þær vörur snertir, á hagsmuna-
svæði Sovétríkjanna!!! Þarna er hinum „frjálsu viðskiptum" og samstarfi
vestrænna þjóða rétt lýst! Þvílík forsmán!
Nú er takmarki olíufélaganna bandarísku náð. Fimmtán stærstu olíu-
félög Bandaríkjanna hafa með leyfi og samþykki Bandaríkjastjórnar,
myndað með sér einokunarhring til að selja Evrópu þá olíu, sem hún
þarfnast, og við því verði, sem þau ein ákveða. Olíuvinnsla og olíuverzlun
Breta er svo að kalla eyðilögð og siglingaleið þeirra lokuð, fyrst og fremst
fyrir tilverknað Bandaríkjanna. Þau hafa beint og óbeint — vitandi og
óafvitandi — stutt einræðisherrann Nasser og alþjóðakommúnismann til
þessara framkvæmda.
★
f franska stórblaðinu Le Figaro stóð þessi athyglisverða frétt hinn 10.
sept. síðastliðinn:
„Kyndug samsteypa hefir verið mynduð, sem nær frá Moskvu til höf-
uðborga hinna hlutlausu ríkja í Asíu, og frá Washington til frjálslyndra
manna og verkalýðssinna í Bretlandi, í því skyni að hindra að Bretar og
Frakkar skerði hár á höfði Nassers höfuðsmanns."
Þetta reyndist einkennilega rétt nokkrum vikum síðar, eða þegar Frakk-
ar og Bretar réðust inn í Súez. Þá hótuðu Rússar að ráðast á Breta og
Frakka. Bandaríkjastjórn hótaði refsiaðgerðum og framkvæmdi þær, og
brezki verkamannaflokkurinn ærðist. Þessir aðilar voru auk þess dyggilega
studdir af Komúnista-Kína og Indlandi Nerús. Hvaða annarleg öfl réðu
þessum samtökum? — Var það ef til vill hin „góðkunna samkunda Satans?“
s______________________________________________________________________________-z
DAGRENNING H