Dagrenning - 01.12.1956, Qupperneq 53

létu sendiboða færa konunginum gjafir,
en hann fagnaði komu þeirra og bauð
þeim að dvelja hjá sér, svo að úr þessu
varð einskonar kynnisför. Þegar hinn
mikli spámaður frétti þetta, sagði hann
við konung: „Hvað sáu þeir í höll
þinni?“ Hinn ógnþrungni spádómur
Jesaja við þetta tækifæri sagði fyrir hrun
Júda.
Guð gefi að oss verði hlíft við þvílík-
um afleiðingum heimsku vorrar og fyrir-
Htningar á því, sem þessir kaflar í sögu
vorri hefðu átt að geta kennt oss.
Hinar ísköldu viðtökur, sem brezka
þjóðin veitti þeim Búlganin og Kúrséff
voru nokkur uppörvun. U. S. News and
World Report segir að heimsókn rúss-
nesku gestanna lokinni, að för þeirra hafi
orðið síðari „orustan urn Bretland“ —
Rauðu leiðtogarnir reyndust ekki mikil-
vægustu sendiför sinni vaxnir.
Enn er ekki of seint að iðrast — en
þjóðin þarf að gera það öll, því vér erurn
afkomendur þeirra manna, sem þann ör-
lagakost völdu. Það er mikil huggun, að
ekki aðeins sjö þúsund, heldur milljónir,
hafa kveðið upp úr gegn kommúnistum.
Megi leiðtogar þjóðanna heyra þessa
skipun Drottins: „Þegar . . . lýður minn,
sá er við mig er kenndur, auðmýkir sig,
og þeir biðja og leita míns auglitis, þá
vil ég heyra þá frá himnum, fyrirgefa
þeim syndir þeirra og græða upp land
þeirra.“ (II. Kron. 7, 14). „Ó ísraels húsl'
Hví villt þú deyja!" (Ezekiel).
(Þýtt úr National Messages, júlí 1956.)
DAGRENNING 51