Gripla - 20.12.2010, Qupperneq 95

95M A R G R É T A R S A G A I I
ek mega halda meydómi mínum óspiltum ok at ek mega berjask í móti mínum
óvinum ok *sjá niðrfeldan krapt óvinar þess er bersk í gegn mér, svá at ek veit ønga
sǫk til, en þú lát mik sigr bera af honum, svá at ek gefa traust ǫllum meyjum, því at
þitt nafn er blez at um aldir alda.”
Þá gengu *at kveljarar ok bǫrðu hana, en greifinn brá upp skikkjunni fyrir augu
sér, því at hann mátti eigi sjá rennanda blóð *ok svá gjǫrðu fleiri menn. *Greifinn
mælti: “Hversu má þik leiðrétta Margareta? *Miskunna þú sjalfri þér ok lát at mér
ok blóta goðum mínum, því at nú er slitit hold þitt náliga allt í sundr ella mantu
deyja illum dauða. *En ef þú vill eigi þat, þá mun ek bana þér ok dreifa beinum
þínum fyrir alþýðu augum.”
Margareta svaraði: “Ef ek miskunna líkama mínum, þá fer ǫnd mín í dauða
sem þín, en því sel ek hold mitt til písla at *ǫnd mín sé *prýdd á himni.”
Þá reiddisk *Olibríus greifi ok *lét setja hana í myrkvastofu. *En þat var eptir
miðjan dag. *Margareta signdi allan líkama sinn ok tók nú at biðjask fyrir ok mælti:
“Þú *guð, er allar veraldar hræðask ok allir byggendr í þeim. *Þú ert ván iðranda,
faðir frændlausra ok dómandi alls mannkyns. *Lít þú á mik, því at faðir minn fyr-
irleit mik en þú fyrirlát mik eigi Jesús Kristús, heldr *miskunna þú mér ok bjóð þú
at ek sjá óvin þann er bersk í móti mér at saklausu ok mæla ek hann *málum. Þú
dómandi kvikra ok dauðra, dœmdu á milli mín ok hans, *því at ek kalla á þik í
píslum. Reizk eigi þú mér, dróttinn, svá at eigi saurgisk ǫnd mín ok eigi blandisk
hugskot mitt við teygingar skurðgoða. Í þér er ǫll mín ván *Jesú Kristi um aldir
alda.”
*En er hon var lúkt í myrkvastofunni þá þjónaði henni fóstra hennar. Ok maðr
sá er Theodímus hét fœrði henni *fœzlu ok sat við glugg ok reit *bœnir hennar ok
alla þá hluti er gjǫrðusk í myrkvastofunni. En af stundu kom upp í einu horni stof-
unnar ógurligr dreki með ýmissum litum. Tennr hans váru jarnligar en augun
*glóuðu sem gull eða gimsteinar. Eldr ok reykr stóð ór munni hans ok ór nǫsum.
Hann vafði tungunni um hals sér ok hǫfuð ok varð illr daun í myrkvastofunni af
eldi þeim er stóð ór nǫsum hans ok munni. Hann blístraði rammliga ok reis upp
hátt á sporðinn. Margareta varð fǫl við fyrir hræzlu sakir ok skulfu allir limir henn-
ar ok gleymdi hon fyrir ótta þess er hon hafði áðr guð beðit er hon bað hann sýna
*sjá niðrfeldan ... af honum] bera ek sigr af þeim 428a *at] – 428a *ok svá gjǫrðu fleiri menn]
– 428a *Greifinn mælti] Nú mælti greifinn 428a *Miskunna ... goðum mínum] ok blóta þú
nú goðunum ok miskunna sjálfri þér 428a *En ef þú vill eigi ... beinum þínum] ok verða leyst
í sundr 428a *ǫnd mín] hon 428a *prýdd] fagrliga skrýdd 428 *Olibríus greifi] – 428a *lét] +
enn 428a *En þat var] – 428a*Margareta] + gekk glǫð í myrkvastofuna ok 428a *guð] – 428a
*Þú ert ván iðranda] – 428a *Lit þú ... en þú] – 428a *miskunna þú mér ok] – 428a *málum]
+ áheyranda 428a *því at ek kalla á þik í píslum ... skurðgoða] ok at ek verða stǫðug í minni trú
við þik, dróttinn minn, ok at eigi blandisk hugskot mitt 428a *Jesú Kristi] ódauðligr konungr
428a *En er hon var ... ok] Heilǫg Margareta var nú í myrkvastofunni. En kristinn 428a *fœzlu]
+ ok þjónaði henni í myrkvastofunni 428a * bœnir hennar ... í myrkvastofunni] allar þrautir
hennar 428 *glóuðu] glóa 428a