Gripla - 20.12.2010, Page 99

99M A R G R É T A R S A G A I I
hendr ok fœtr á heilagri *Margaretu ok kasta henni út á vatnit. En *Margareta leit
til himins ok mælti:
“*Þú dróttinn, er eignask eilíft ríki, slíttu bǫnd af mér ok man ek fœra þér lofs
fórn. Verði mér vatn þetta at skírnarbrunni óþrotanda ok lýsing heilsu. Styrk þú
mik heilsuhjalmi ok komi yfir mik dúfa heilǫg af himni sú er blezi vatn þetta í þínu
nafni. Styrk þú hugskot mitt ok verp frá mér syndum. Grœð þú mik í dýrð þinni
ok skír þú mik í nafni fǫður ok sonar ok anda heilags. Þú ert blezaðr um aldir
alda.”
Þá varð landskjalpti mikill ok kom dúfa af himni *ok hafði gullliga korónu í
munni ok setti yfir hǫfuð Margaretu. Þá losnuðu bǫnd af hǫndum hennar ok
fótum ok gekk hon heil af vatninu lofandi guð ok mælti: “Dróttinn skrýddi mik
með fegrð ok dýrð andar minnar.”
Þá kom rǫdd af himni ok mælti: “Sæl ertu, Margareta. Þú fékkt lífs dýrð ok
*elskaðir meydóm.” Á þeiri stundu tóku trú fimm þúsundir karla *at ótǫldum
konum ok bǫrnum.
Þá *reiddisk Olibríus greifi *ok lét hǫggva þá menn alla er við trú hǫfðu tekit.
Þeir váru hǫggnir á velli þeim er Limeð heitir. En litlu síðarr lét hann leiða
Margaretu til myrkvastofu ok þaðan til halshǫggs.
At morgni var hon gripin ok leidd út af borginni. Þá mælti einn við hana:
“Miskunnaðu mér, því at ek em sendr til at hǫggva. En ek sé Krist ganga með þér
með englum sínum ok hræðumk ek hann.”
Þá svaraði Margareta: “Bið ek þik, bróðir, ef þú sér Krist at þú hǫggvir mik eigi
fyrr en ek hefi áðr úti bœn mína ok ek fel mik á hendr Kristi mínum í hvíldar
stað.”
Malcus mælti: “Bið þú sem þú vill.”
Nú fell heilǫg Margareta til bœnar ok mælti: “Þú guð er heim þenna hefir í
gaupnum þér ok settir endimǫrk sjóvar, heyrðu bœna mína. Veittu syndalausn
þeim manni er kirkju gerir eða gera lætr undir mínu nafni eða ljós lætr brenna af
sínu erfiði í mína minning eða í minni kirkju eða nǫkkurum góðgerning gerir mínu
nafni fyrirgefðu honum syndir. En bið ek þik, dróttinn, ef nǫkkurr ritar sǫgu lífs
míns eða less sǫgu píslar minnar eða kaupir af sínu erfiði eða hefir í sínu húsi bók
píslar minnar, fyldu hann heilags anda ok lát eigi í þess húsi borit verða blint barn
né dauft, djǫfulótt né fífl. Sá er mín minnisk í hǫptum eða í hers ánauðum eða í
ógurligum áfallsdómi, leystu hann ór kvǫl, dróttinn, Ef kona sú er léttari skal verða
ok barn vill fœða minnisk míns nafns í þeima háska ok nauðsynjum, leystu hana ór
háska til heilsu. Sá maðr ok sem á mitt nafn kallar í syndum sínum ok í sóttum
æsiligum ok kallar á mik til hjalpar, veittu honum heilsu.”
*Margaretu] guðs mey 428a *Margareta] hon 428a *Þú dróttinn ... skír þú mik] Dróttinn Jesús
Kristr styrki mik ok láti mér þetta vatn verða at skírnarbrunni óþrotnanda ok láti koma dúfa
af himni at blezi þetta vatn í nafni heilags anda ok verpi af mér syndum ok skíri mik 428a *ok
hafði gullliga kórónu í munni] meðr gullliga kórónu 428a *elskaðir] varðveittir 428a *at ótǫldum
konum ok bǫrnum] ok fjǫldi kvenna ok barna 428a *reiddisk] lét 428a *ok lét] – 428a