Glóðafeykir - 01.04.1984, Side 35

GLÓÐAFEYKIR
35
Jón er ætíð hress og hýr,
hefir ei kæti varnað.
Ungar sætur ekki flýr.
Ennþá gæti hann barnað.
Þessu svaraði Bakkaskáld þannig:
Ennþá ég á Bakka bý
brims við urg og flæði.
Hlusta stormsins hörpugný
harms og dularkvæði.
Langt er floginn æfl örn.
Arum straumar fleyja.
En hvort ég fer að byggja upp börn
brögnum ei vil segja.
Stefán vinur vors með glóð
vekur strengja fögur hljóð.
Kyndir hugans kynngiglóð.
um kossa vín og ástheit fljóð.
Skömmu fyrir lok sýslufundar, fór að heyrast á sumum
sýslunefndarmönnum, að þeir væru farnir að gerast heimfúsir. Orti þá
Jón á Hofí, sýslunefndarmaður Hofshrepps eftirfarandi til Jóns
Bakkaskálds, og er þar ýmislegt upptalið af þeim kostum, er honum
þykir nafni sinn hafa til brunns að bera:
Fuglinn syngur bí, bí, bí,
byrjaður Jón að hlakka.
Heimfús reikar hugur í
hjónarúm á Bakka.
Ekki get ég gert að því
- gamanið læt því flakka-
Þó neisti lifí ennþá í
öldungum á Bakka.