Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1967, Side 117

MÚLAÞING
115
Eyjólfur var góður bóndi og framtakssamur. Hann byggði á
heiðarbrúnunum upp frá Hamborg sel, þar á hæð nokkurri, sem
kölluð er Ingiríður.
A sama tíma bjó á Kleif í Fljótsdal Jón Sigfússon frá Langhús-
um, eða hann bjó á Langhúsum á móti föður sínum. Jón var skáld-
mæltur nokkuð, stilltur og umgengnisgóður og vel kynntur. Þó gat
hann ekki gert að sér að gera grín að Eyjólfi fyrir þetta nývirki á
heiðarbrúninni og orti um það vísur nokkrar. Er víst sumt af þeim
glatað. Þær, sem enn lifa í minni manna, fara hér á eftir:
Hamborg stýrir halur vel
hagleiks meður smíði,
búinn er að byggja sel
beint á Ingiríði.
Ýtum gengur ofur vel
um að kveða smíði.
Þykir vera sómasel.
Sér á Ingiríði.
Þegar eg fer Hamborg hjá,
heimsins sést þar prýði.
Selið ber við himin há
hæst á Ingiríði.
í þennan mund var þar nærlendis Stefán Stefánsson bóndi á Ey-
vindará; hét Sesselja kona hans; bjuggu um skeið í Sænautaseli í
Jökuldalsheiðinni. Stefán þessi var laglega hagmæltur, og fékk Eyj-
ólfur hann til að svara selsbragnum Jóns.
Jón hafði byggt beitarhús einhvers staðar, þar sem hentugast
þótti, og hlaðið garð umhverfis. En svo er að heyra á vísum þeim,
sem hér fara á eftir, sem jarðrask eða skriðufall hafi grandað þessu
mannvirki.
Selshugmynda-meistarans
mundum flest í leikur.
Virkið sést og varnir hans
vel sem prýði eikur,