Gerðir kirkjuþings - 2009, Qupperneq 58

58
4. mál kirkjuþings 2009
Flutt af kirkjuráði

Samþykktir um innri málefni þjóðkirkjunnar.

I. Trú, játning og kenning þjóðkirkjunnar
Grundvöllurinn
Starf og boðun hinnar evangelísk-lútersku þjóðkirkju á Íslandi ber vitni um trú,
játningu og kenningu hennar. Kenning þjóðkirkjunnar er tjáð í Heilagri ritningu,
játningum trúarinnar, hefð og arfi kirkjunnar, í Handbók og Sálmabók kirkjunnar og
samkirkjulegum samþykktum sem þjóðkirkjan hefur gerst aðili að.
Þjóðkirkjan gengur út frá því að þau sem koma fram fyrir hennar hönd játi kristna trú
og leitist við að lifa kristnu trúarlífi.
Í samfélagi kirkjunnar leitast sérhver kristinn maður, jafnt karl sem kona, við að lifa
sig inn í leyndardóma trúarinnar og gera sér vitnisburð trúarinnar og köllun sína ljósa.
Með helgihaldi, kærleiksþjónustu, fræðslu og boðunarstarfi vill þjóðkirkjan bjóða
öllum að eignast samfélag í trúnni og hlutdeild í lífi hennar. Hún vill efla fólk á öllum
aldri til þátttöku í starfi kirkjunnar og til kristins vitnisburðar með lífi og breytni á
vettvangi dagsins.
Kenning evangelísk lúterskrar kirkju er sett fram og túlkuð með íhugun guðfræðinnar
um trú og játningu í lífi manns og heims.

Játningar
Þjóðkirkjan játar trú á heilaga þrenningu, einn Guð, föður, son og heilagan anda.
Þjóðkirkjan játar Guð föður, skaparann, sem elskar og verndar sköpun sína.
Þjóðkirkjan játar Jesú Krist sem Drottin og frelsara og fagnaðarerindi hans sem kraft
Guðs til hjálpræðis þeim sem trúa.
Þjóðkirkjan játar heilagan anda, lífgjafann og hjálparann, sem kallar hana, upplýsir og
helgar með gjöfum sínum.
Þjóðkirkjan viðurkennir heilaga ritningu Gamla og Nýja testamentisins sem orð Guðs
og sem uppsprettu og mælikvarða boðunar, trúar og lífs.
Þjóðkirkjan játar postullegu trúarjátninguna, Níkeujátninguna og Aþanasíusar-
játninguna sem sanna skilgreiningu trúar heilagrar almennrar kirkju.
Evangelísk-lútersk kirkja viðurkennir Ágsborgarjátninguna 1530 og Fræði Lúthers
minni sem sannan vitnisburð um fagnaðarerindi Jesú Krists og um það hvernig trú
hinnar almennu kirkju var túlkuð sem svar við spurningum siðbótartímans.

Lög, reglur og aðrar réttarheimildir
• Ákvæði 62. gr. Stjórnarskrár lýðveldisins um þjóðkirkjuna eru byggð á Konungalögum 1665,
Norsku lögum, 1687, II. bók, 1. kafli og Kirkjurítúalinu, 1685.
• Erindisbréf biskupa, 1746 , 43. gr.
• Lög um stöðu, stjórn og starfshætti þjóðkirkjunnar nr. 78/1997, 1. gr.
• Handbók kirkjunnar, 1981
• Stjórnarskrá Lúterska heimssambandsins, 1947
• BEM-skýrslan, Skírn, máltíð og þjónusta, 1984
• Porvoo-samkomulagið, 1995

II. Grunneining kirkjunnar
Sókn og söfnuður
Sóknin er grunneining þjóðkirkjunnar og vettvangur þjónustu hennar á hverjum stað.
Sóknin er félag þess fólks innan þjóðkirkjunnar sem myndar söfnuð, þar sem