Gerðir kirkjuþings - 2009, Qupperneq 62

62
27. Verði ágreiningur um afnot kirkju skal biskup Íslands skera úr. Þeim úrskurði
verður ekki áfrýjað.
28. Biskup Íslands og vígslubiskupar hafa rétt til að nota sóknarkirkjur og aðra
helgidóma þjóðkirkjunnar til helgihalds og biskupsverka.

Ákvæði um messuskyldu
29. Í sókn með 2000 sóknarbörn eða fleiri skal haldin almenn guðsþjónusta hvern
helgan dag, um 60 guðsþjónustur á ári.
30. Í sóknum með 750-2000 sóknarbörn að lágmarki annan hvern sunnudag auk
hátíða, ekki sjaldnar en 25 sinnum á ári.
31. Í sóknum með 300-750 sóknarbörn að lágmarki einu sinni í mánuði auk hátíða,
ekki sjaldnar en 15 sinnum á ári.
32. Í sóknum með 100-300 sóknarbörn að lágmarki 8 sinnum á ári, auk hátíða.
33. Í sóknum með 50-100 sóknarbörn, að lágmarki 6 sinnum á ári.
34. Í sóknum með færri en 50 sóknarbörn er messað eftir aðstæðum.
35. Heimilt er með leyfi biskups að taka tillit til annarra þátta en fjölda
sóknarbarna, svo sem staðhátta, hefðar og hlutverks kirkjunnar í sókninni eða
á svæðinu.

Lög, reglur og aðrar réttarheimildir
• Kristinréttur Árna biskups Þorlákssonar, 1275
• Kirkjuordinatia Kristjáns IV, 1607
• Tilskipun um tilhlýðilegt helgihald sabbatsins 29. maí 1744
• Erindisbréf handa biskupum, 1746
• Bréf kansellísins um tilhögun á kirkjuhurðum, 1828
• Reglugerð um sunnudaga og helgidagahald hjer á landi 28. marz 1855 og opið bréf
um sama efni 26. september 1860
• Bréf dóms- og kirkjumálaráðuneytis nr. 69 7. apríl 1970
• Handbók kirkjunnar, 1981
• Sálmabók kirkjunnar, 1972 (með síðari breytingum)
• Leiðbeiningar um samstarf þjóðkirkjunnar og Kaþólsku kirkjunnar á Íslandi um afnot
af kirkjum, 2008

IV. Handbók kirkjunnar og Sálmabók
Hlutverk handbókar og sálmabókar
Handbók kirkjunnar er einingarband og vitnisburður um samstöðu í tjáningu trúar og
siðar á grundvelli játninga evangelísk-lúterskrar kirkju. Handbók kirkjunnar veitir
leiðbeiningar um guðsþjónustu og helgihald.
Messan og helgiathafnir kirkjunnar endurspegla í senn hefð kirkjunnar og endurnýjuð
form sameiginlegrar tilbeiðslu almennrar kirkju. Jafnvægi hefðarfestu, sveigjanleika
og margbreytileika reynslunnar gefur vísbendingu um einingu í fjölbreytni helgi-
haldsins.
Textaraðir kirkjuársins geyma þá texta sem lesnir eru og útlagðir í helgihaldi kirkj-
unnar. Í orði Ritningarinnar er grundvöllur trúar, játninga og kenningar kirkjunnar. Í
textum helgihaldsins hljómar Guðs orð sem fyrir heilagan anda verður lifandi orð
þeim sem heyrir og þiggur í trú. Í og fyrir þetta orð mætir hinn upprisni Kristur kirkju
sinni.
Sálmabók kirkjunnar geymir í senn sálma og bænamál guðsþjónustunnar og trúarlífs
einstaklinga og fjölskyldna. Í sálmum og bænum Sálmabókarinnar er fjársjóður trúar-
arfsins. Þar er að finna reynsluheim trúarinnar, reynslu einstaklinga og safnaðar af
samleið sinni með Guði.