Morgunblaðið - 18.08.2016, Qupperneq 22

22 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 18. ÁGÚST 2016
STORMUR EHF | KLETTHÁLSI 15 | S: 577 1717 | WWW.STORMUR.IS
Verð
2.250.000 kr.
án vsk.
1.815.000 kr.
Til á lager
Sportman® Touring 570 EPS
Eltak sérhæfir sig í sölu
og þjónustu á vogum
Gunnar Gunnarsson
gunnar@austurfrett.is
Stefán Þorleifsson í Neskaupstað
fagnar í dag 100 ára afmæli sínu.
Hann ætlar að efna loforð um að aka
með Kristjáni L. Möller, fyrrverandi
ráðherra, í gegnum ný Norðfjarðar-
göng, en afmælisveislan sjálf og golf-
mót honum til heiðurs verða um
helgina. Stefán reynir helst að kom-
ast í golf á hverjum degi en hann
styttir sér einnig stundir við að læra
spænsku.
„Ég ræð litlu um það sjálfur,“
svarar Stefán þegar hann er spurður
hvernig afmælisdeginum verði hátt-
að. „Það er eitt sem var ákveðið hér
fyrir nokkru þegar Kristján Möller,
þá samgönguráðherra, var heið-
ursgestur á þorrablóti hjá okkur.
Norðfjarðargöngin voru þá á dag-
skrá en ekki byrjað á þeim. Ég lofaði
honum því að ef göngin yrðu komin
þegar ég yrði 100 ára skyldi ég keyra
með honum í gegn á afmælisdaginn.
Nú er afmælisdagurinn runninn upp,
Kristján er kominn og það hefur allt
staðist með göngin þannig að þetta
loforð mitt ætti ég að geta efnt.“
Stefán hefur löngum verið ötull
baráttumaður fyrir Norðfjarð-
argöngum. Hann rifjar upp að „al-
vöru göng“ hafi verið á dagskránni
allt frá dögum Lúðvíks Jósepssonar á
ráðherrastóli en úr hafi orðið að fara í
minni framkvæmd í gegnum Odds-
skarð. Þau göng hafi reynst „mikil
samgöngubót“ en séu börn síns tíma
og „löngu tímabært að fara í þýðing-
armeiri samgöngubót fyrir Neskaup-
stað og nágrenni“.
Foreldrarnir voru hetjur
Stefán er fæddur í Naustahvammi,
sem stóð fyrir botni Norðfjarðar,
hinn 18. ágúst 1916. Hann var fjórði í
röð fjórtán barna Maríu Aradóttur
og Þorleifs Ásmundssonar. „Uppeld-
ið var skemmtilegt en strangt. For-
eldrar mínir komu öllum börnum sín-
um upp sem heilbrigðu og hraustu
fólki. Það er ekkert smá ævistarf.
Þau voru hetjur síns tíma.“
Stefán byrjaði snemma að vinna
fyrir sér og var strax átta ára gamall
sendur til Sandvíkur, þar sem hann
sinnti barnagæslu. Hann var þar
áfram næstu sumur og byrjaði að róa
þaðan út á árabát. Hann segir það
hafa átt þátt í að byggja upp lík-
amlega hreysti hans en aðstæðurnar
hafi oft verið erfiðar og hann ekki
viljað bjóða börnum sínum upp á
þær. Hugur Stefáns stefndi til náms
og hann safnaði fé með því að fara á
vertíðar í Sandgerði, Höfn og Ak-
ureyri. Héraðsskólinn á Laugarvatni
varð fyrir valinu og þaðan lá leiðin í
íþróttakennaraskólann.
Stefán kom síðan austur og þjálf-
aði í fimleikum, sundi og fleiri grein-
um. Hann fór til dæmis til Ísafjarðar
árið 1944 til að læra á svigskíði og
kenndi síðan Norðfirðingum. Stefán
hefur síðan verið fastagestur á skíða-
svæðinu í Oddsskarði. Síðasti vetur
mun vera sá fyrsti sem hann sleppir
úr síðan hann lærði á skíðin.
Á hverjum degi í golf
Stefán er þekktur fyrir íþrótta-
iðkun sína. Hann mætir í leikfimi
allra morgna og sund virka daga.
Golfið er samt sú grein sem öðrum
fremur á hug hans og á sunnudaginn
stendur Golfklúbbur Norðfjarðar,
sem Stefán kom að því að stofna og
veita formennsku í áraraðir, fyrir
móti honum til heiðurs.
„Ég reyni að fara á hverjum degi á
sumrin þegar er brúklegt veður.
Konan mín gaf mér golfsett þegar ég
varð fimmtugur, áður hafði ég ekki
stundað íþróttina. Ég hef afskaplega
gaman af því að stunda golfið. Maður
er alltaf að reyna að sigra sjálfan sig,
reyna að gera betur en á síðustu
braut.“
Golfvöllurinn er rétt fyrir innan
Neskaupstað og þangað keyrir Stef-
án sjálfur. „Blessunarlega keyri ég
enn. Bílinn er mér mikils virði, eink-
um yfir sumartímann í tengslum við
golfíþróttina. Ég vil geta farið þegar
ég vil og átt góðar stundir við að leika
mér í golfi.“
Kynntust í gegnum íþróttirnar
Stefán var í 68 ár giftur Guðrúnu
Sigurjónsdóttur en hún lést í desem-
ber 2013. Saman áttu þau fjögur börn
og tvö þeirra búa í sama húsi og Stef-
án. Húsið byggðu Stefán og Guðrún í
upphafi búskapar síns.
Þau kynntust í gegnum íþróttirnar
og opinberuðu trúlofun sína á þjóðhá-
tíðardaginn árið 1944. „Ég átti alveg
yndislega og vel gefna eiginkonu. Við
vorum ákaflega samtaka og ástfangin
allt okkar líf. Það var afskaplega erf-
itt fyrir mig þegar hún kvaddi en
maður veit að þetta er eitt af því sem
hver einasti maður verður að standa
frammi fyrir, að allt tekur enda.
Númer eitt er að vera ekki að hugsa
um það heldur hvað morgundagurinn
ber í skauti sér.“
Góður ævifélagi er dýrmætur
Stefán hefur verið drifkraftur í
fjölmörgum framfaramálum Norð-
fjarðar. Hann var einn af þeim sem
hvöttu til byggingar sundlaugarinnar
sem stendur skammt fyrir neðan
húsið hans og veitti henni forstöðu
um árabil. Síðar var hann varafor-
maður bygginganefndar Fjórðungs-
sjúkrahússins í Neskaupstað og for-
stöðumaður þess í þrjátíu ár. Stefán
þjálfaði lengi í íþróttum hjá Þrótti,
kom að félagsstarfi Ungmenna-
félagsins Egils rauða og er enn virk-
ur í Rótarýklúbbnum. Meðal við-
urkenninga sem hann hefur hlotið
fyrir ævistarf sitt var gullmerki
Ungmennafélags Íslands sem hon-
um var veitt fyrir fjórum árum.
Langlífið er í fjölskyldunni. Helm-
ingur systkina hans hefur náð 90 ára
aldri og móðursystir hans varð 93
ára. Þegar Stefán er spurður að lyk-
ilatriðunum að baki því að ná 100 ára
aldri svarar hann að það sé ekkert
eitt. „Í fyrsta lagi eru það meðfæddir
hæfileikar sem hver og einn ein-
staklingur ræður ekkert sjálfur yfir.
Það er afskaplega mikils virði að
hafa átt góðan ævifélaga og þýðing-
armikið upp á andlegt og líkamlegt
heilbrigði að hafa átt hraust og góð
börn. Síðan er það að búa í góðu
samfélagi eins og Neskaupstaður er.
Allt þetta skapar lífshamingjuna.
Ég hef eiginlega ekkert hugsað
um að verða 100 ára. Ég læt hvern
dag líða án þess að gera nokkra
áætlun fram í tímann. Ég hugsa um
það á hverjum degi eftir veðri og
vindum hvernig maður eyðir deg-
inum. Það er mikils virði að geta haft
tómstundir sem maður hefur gaman
af.“
Heldur spænskunni við
Hreyfingin er þar efst á blaði en
Stefán les líka töluvert og bætir því
við að hann reyni að æfa sig í
spænsku og ensku, „að minnsta
kosti halda við því litla sem ég
kann“. Sonur hans bjó lengi í
spænskumælandi löndum og átti
spænska konu og Stefán þar með
spænskumælandi barnabörn.
„Ég hugsaði með mér að það væri
sjálfsagt að reyna að geta talað við
þau á þeirra eigin tungumáli og get
bjargað mér á spænsku. Ég finn að
hæfileikinn til að nema er orðinn lé-
legri en hann var. Minnið hefur
sljóvgast. Það tilheyrir ellinni og
maður verður að sætta sig við það.
Ég neita hins vegar að gefast upp
fyrir sjálfum mér og reyni að líta í
enska eða spænska bók á hverjum
degi. Um árangurinn veit ég svo
ekki.“
100 ára ætlar í bíltúr í gegn-
um ný Norðfjarðargöng
 Stefán Þorleifsson reynir að komast í golf á hverjum degi og lærir spænsku
Ljósmynd/Guðmundur R. Gíslason
Hress Stefán Þorleifsson verður 100 ára í dag. Hann fær far í gegnum Norðfjarðargöng sem ekki er búið að taka í notkun.
Samtaka hjón Stefán og Guðrún Sigurjónsdóttir voru
gift í 68 ár. Hún lést fyrir þremur árum.