Breiðfirðingur - 01.04.1954, Síða 24
14
BREIÐFIRÐINGUR
var tekin upp búskapur í Sviðnum, og þær byggðar á ný
á hinu forna og fyrsta bæjarstæði eyjanna, var svo reimt
í honum, jafnvel magnaður draugagangur, að fólk átti þar
oft illa vist og hélzt varla við. Lá þá við, að eyjarnar eydd-
ust aftur, en af því varð þó ekki. En vegna draugagangsins
var bærinn fluttur af hinum forna og fagra bæjarhól og
færður utar á eyjuna, þar sem að vísu er fagurt bæjarstæði,
en þó ekki eins víðsýnt. Þar stendur hann enn í dag. En
svo mikill var reimleikinn í hinum forna hæ, og á tóftum
hans, löngu eftir, að hann var fallinn, að ekki mátti snerta
eða nota í nokkurt mannvirki á eyjunum stein úr rústum
hans, án þess óhöpp og ásókn hlytist af.
Hélzt sú trú, þangað til Olafur Teitsson kemur til sög-
unnar.
Fornabæjarhóll heitir þar sem fyrst var bvggður bær í
Sviðnum. Bátauppsátur eða naust voru þar skammt frá, er
Fornunaust eru kölluð. Fjárhús hafa nú verið byggð á hóln-
um og fyrir naustunum sést enn.
Ur Fornunaustum gengur gat inn í eyjuna, er Draugagat
heitir. Því var trúað, að það lægi í gegnum hana, og um það
mætti skríða. Nú er það mjög sigið saman, og ekki hefur
verið í það skriðið í tíð núlifandi manna. Nafnið segir til
um, hvert innihaldið muni hafa verið, áður og fyrr meir.
3.
Ölafur Teitsson var fæddur á Kinnarstöðum í Reykhóla-
sveit 17. okt. 1810. Fluttist 19 ára gamall út í Skáleyjar
til Einars bónda Ölafssonar og var hjá honum vinnumað-
ur í nokkur ár. Þaðan fór hann til Eyjólfs Einarssonar
hreppsstjóra í Svefneyjum.
A þeim tímum var það nokkuð algengt, að húsbændur
létu hjú sín fá eins konar hegðunarvottorð, er þau höfðu
vistaskiptin.