Breiðfirðingur - 01.04.1954, Page 42

32
BREIBFIRÐINGUR
ingsins. Guð gefi samt að geislar þessir fái að skína, þótt
eldra fólkið hverfi. Guðrún Torfadóttir var fædd í Látrum,
dvaldi lengst í Skáleyjum, Sviðnum og Svefneyjum. Hún
var af dugmiklu bændafólki komin og í ætt við flesta þá við
fjörðinn breiða, sem hafa breitt ljóma frægðar og heiðurs
yfir hérað sitt og land allt, og hef ég verið beðinn að flytja
samferðafólkinu á þessum stöðurn hjartans þakkir og ljúf-
ar óskir frá henni og ástvinum hennar. Það var þessari sér-
stæðu, dugkonu yndislegir vinir, eftir að halla tók inn í
kvöldskuggana land. Síðast dvaldi Guðrún hér í Reykja-
vík hjá dóttur sinni Guðrúnu Pálmadóttur og Hirti Clau-
sen tengdasyni sínum og naut mikillar virðingar barna-
barna sinna eins og verðugt var, svo öldruð og heiðarleg
dóttir starfs og fórna. Það eru margir, sem eiga henni mik-
ið að þakka, mörg eru handtökin, sem hún gerði til að
gleðja og létta annarra byrðar. Við horfum með undrun
og aðdáun yfir ævileið hennar og felum anda hennar Guði
og Jesú Kristi eins og hinir beztu og mestu hafa talið æðst
við umskiptin miklu. Þessi aldargamla kona hafði alltaf
fundið styrk í guðstrú feðra og mæðra á sinni löngu leið.
Þar var uppspretta ræktarsemi hennar grómlausrar góð-
vildar öllum til handa og þeirrar bjargtraustu trúmennsku,
sem aldrei varð brigð á í smáu né stóru.
Eg vil ljúka þessum orðum, með því að óska öllum ást-
vinum hennar þeirrar gleði, sem æðst er í himni og heimi,
gleði kærleikans og þess heiðurs, sem bjartastur er, lióm-
ans yfir kvöldi hins mikla starfsdags þeirrar konu, sem
var sannur þegn þess starfs og skapgerðar, sem byggði upp
hið íslenzka sjálfstæði eins og hin óbreytta alþýða getur
fremst. Líf slíks fólks er eilíft kraftaverk og yfir því loga
heiðar stjörnur þeirrar hamingju, sem ein megnar að varð-
veita starfsgleði, þióðfrelsi og heiður gróandi þjóðlífs, sem
þroskast á guðsríkisbraut.