Breiðfirðingur - 01.04.1954, Síða 64

54
BREIÐFIRÐINGUR
Ef til vill mun hægt að fá einhvern fróðleik úr Forn-
bréfasafni. Einkum úr máldögum Helgafellsklausturs, en
þau gögn hef ég eigi við hendi.
Um miðja 16. öld launa Bessastaðamenn Pétri, prófasti
í Hjarðarholti (Gleraugna Pétri), dygga þjónustu með því
að gefa honum eyjuna. Mun jörðin hafa verið eign erfingja
hans fram yfir 1700. Þrátt fyrir smæð eyjarinnar var þó
við hin fyrstu manntöl eitt grasbýli á eynni. Einn kost hafði
hún, er talinn var góður á 18. öld, en það var hve góð hún
var til fálkaveiða, meðan kóngar vorir höfðu ágirnd á þeirri
vöru.
Veiðar á fálkum fóru fram með svokölluðu sprettineti.
Smáfugl var bundinn á fótum, en baðað gat hann vængj-
um. Er valurinn greip fuglinn, spratt á hann fíngjört net,
líkt og vírbogi fellur yfir mús í fellu.
Hljóp þá veiðimaður til. Hans fyrsta verk var að koma
grímu á fálkann. Heyrt hef ég að hann yrði gæfur, er hann
tapaði sjóninni.
Annars geta þeir, sem um þetta vilja fræðast, lesið um
það í ritgerð Björns Þórðarsonar, fyrrv. ráðherra.
Kringum 1800 eignast EJliðaey Bogi Benediktsson, sagn-
fræðingur á Staðarfelli. Er hún í eigu afkomenda Boga til
ársins 1914, er við Jón Auðunn, bróðir minn, kaupum hana
og flytzt ég á hana 1915. Seinni hluta 19. aldar hjó þar
lengi Magnús Einarsson, hafnsögumaður, og kona hans
Ingibjörg Ivarsdóttir. Komu þá oft erlend skip á höfnina,
-þar sem er sæmilegvlega í allri innanátt, en alófær í út-
•synningi. i< ' ' ' ’■ í
’ Synir1 Magnúsar voru þeir Jón og Steinþór. Steinþór var
skipstjóri á yngri árum og einnig verzlunarstjóri um hríð.
Báðir vorui þeir hagJeiksmenn. Kona Steinþórs- var Diljá
Magnúsdóttir, frá, Eykkju á Kjalarnesi,; Þrni voru ábúendúr
á Elliðaey er ég flutti þangað 1915. Jón Magnússon, sein-
J