Breiðfirðingur - 01.04.1954, Qupperneq 74

64
BREIÐFIRÐINGUR
um og samstarfsmönnum. Þessi stund var dýrmæt í lífi Þor-
gils. Þessi öldungur, sem aldrei hafði hikað við að klífa
þrítugan hamar erfiðleikanna stóð nú á brúninni og leit yfir
sigrana af sinni löngu, starfsömu og erfiðu ævi. Þaðan gat
hann litið yfir fjölmennan hóp glæsilegra afkomenda og sá
sínar hugsjónir rætast í þeirra störfum. Hann gat litið yfir
sveitina, sem hann stjórnaði á erfiðum tímurn og skilaði
farsællega í hendur eftirmanna sinna. Nú sá hann þar
grænar sléttur, sem áður voru óræktar móar, og vegi, sem
áður voru grýttar urðir. Og nú var þjóð hans frjáls og full-
valda, vel menntuð, og lifði við góð kjör. Hann vissi að
sjálfur hafði hann lagt sig fram af allri sinni orku til að
styðja að þeirri hamingju, sem nú blasti við honum. Eg veit,
að Þorgils Friðrikssyni var það ljóst, að varanlegasta ham-
ingjan er að sigrast á erfiðleikunum, að eiga hugsjónir og
manndóm til að skapa betri framtíð en samtíð, og það tókst
honum og þeirri kynslóð, sem hann tilheyrði, giftusamlega.
Þorgils Friðriksson andaðist í Reykjavík að heimili dótt-
ur sinnar frú Helgu yfirkennara. Jarðarförin fór fram að
Hvammi í Dölum að viðstöddu miklu fjölmenni. Hinn fagri
dalur, er breiddi faðminn á móti fyrstu landnámskonunni,
tók með mildi og blíðu móti þessu fósturbarni sínu, sem nú
lagðist til hinztu hvílu í moldu hans, að loknu löngu og
gifturíku dagsverki.
Staðarfelli í marz 1953. Halldór E. Sigurðsson.