Breiðfirðingur - 01.04.1954, Side 78

68
BREIÐFIRÐINGUR
draummaður nokkur, og nú hafði hann haft drauma all-
undarlega og þar á meðal einn, sem var í aðalatriðum á
þessa leið:
Honum þótti sem Eddan væri stödd við klappir nokkrar,
og voru þær allar á þurru. En í hendingu einni skall flóð-
bylgja með fossandi brimi yfir klappirnar og urðu flúðir
miklar og síðan djúp. Þótti honum þá sem skipið væri horf-
ið í djúpið, en skipverjar ýmist í kafi eða sundi á flúðum
þeim, sem klappirnar höfðu verið. Sagði Armann skipverj-
um draum þennan, en þeir réðu fyrir afla.
Þennan sunnudag var veður ekki vont, en þó kuldagjóla
af suðaustan framan af degi. Um þrjúleytið lygndi snögg-
lega og varð blíðuveður. Köstuðu þeir þá á mor, sem þeir
hugðu vera síld, en urðu ekki varir. En áður en varði rauk
upp með ofsaveðri og leituðu þá skipin í landvar. Ert þarna
var fjöldi skipa. Ofsinn var svo mikill að ekki reyndist
kleift að „hífa“ bátana upp. Lágum við fyrir akkerum, með
nótabátana aftan í. En það var mesta ólán. Botninn var laus
og skipið rak alltaf, því að bátarnir tóku svo fast í. Það varð
því oft að draga upp akkerin og færa skipið, og taka allt
úr bátunum til að létta þá. Loks vorum við komnir mjög
nálægt landi, eða um fimm til sex hundruð faðma frá
bryggjunni í Grafarnesi. Og var akkerunum varpað niður í
„múrningar“ heimaskipanna. Enda rak nú skipið ekki leng-
ur. Þessu var lokið um kl. hálftólf um kvöldið þann 15. nóv.
Gengu nú allir til náða, nema þrír menn, sem voru á
vakt. Allir voru áhyggjulausir, að því er virtist. Þrátt fyrir
hvassviðrið virtist ekkert að óttast á stóru, nýju skipi, sem
lá við festar innan um mörg skip á góðri legu og brimlausri,
þar eð vindur stóð af landi. Fóru því allir af fötum sem í
heimahöfn væri og lögðust fyrirhyggjulítið og óttalaust til
svefns.
Við vorum tveir í klefa. Hét sá Guðbrandur Pálsson, sem
I