Breiðfirðingur - 01.04.1954, Side 86

76
BREIÐFIRÐINGUR
Sigga: Jæja, svo þið hafið fengið símann og fáið eitt-
hvað af blöðum líka. En annars hérna Jón minn, hvað við-
víkur þessum myndablöðum, þá man ég nú ekki betur en
ykkur þætti gaman að gægjast upp fyrir sokkabandið hérna
í gamla daga.
Jón: Ég átti nú ekki við það, enda var það nú helzt eftir
að dimma tók. En það er alveg orðin hræðileg lesning sem
þetta unga fólk leggur fyrir sig. Þá var nú annað, þegar
maður las Islendingasögur og kvað kapparímur. Og vel
mætti muna, að við Breiðafjörð, í blessaðri Gufudalssveit-
inni minni, var þó stofnað fyrsta lestrarfélagið á Islandi.
Sigga: Já, ég er nú með þér í því Jónsi minn, að það
var eitthvað kjarnbetra sem lesið var í sveitinni, en þetta
sem unga fólkið svelgir í sig núna. Eða þá Hallgrímssálm-
ar og húslestrarnir. Já, kvöldvökurnar, Jón minn, það voru
nú stundir, sem henni Siggu litlu þótti gaman að lifa, þó að
hún væri þreytt eftir kembingarnar og þráðarspunann allan
liðlangan daginn.
Jón: En ég verð nú að segja það, að aldrei gat ég orðið
hrifinn af húslestrunum. Það var víst eitthvað fallegt, af
þessum samsetningi hjá biskupunum eða hvað þeir nú voru,
sem búið höfðu til þessar predikanir. En það var allt svo
háfleygt og snúið, að það fór víst fyrir ofan garð og neðan
hjá flestum. En þó fór nú fólk eitthvað eftir því.
Sigga: Ja, það er ég hreint ekki viss um. Þetta var orð-
inn dauður vani hjá flestum og fólkið var rétt upp og ofan
þá eins og nú.
Jón: Talaðu ekki svona kona. Það voru miklir höfð-
ingjar við Breiðafjörð í okkar ungdæmi. Hvergi á Islandi
voru virðulegri og mér liggur við að segja meiri menn en
þar. Þeir sköruðu fram úr á öllum sviðum. Stjórnsamir á
stórum heimilum, reglusamir í öllum háttum og prýðilega
lesnir og miklir framfaramenn, bæði í búskap og félags-