Breiðfirðingur - 01.04.1957, Blaðsíða 38

36
BREIÐFIRÐINGUR
þau hjónin systkinabörn. Kona Kristjáns var Vilborg Jósefs-
dóttir bónda að Valshamri Jónssonar Hjaltalín prests að
Breiðabólstað á Skógarströnd.
Konu sína missti Rögnvaldur frá 5 börnum eftir 8 ára
sambúð.
Ragnheiður, systir Guðrúnar, tók þá við bústjórn með
honum og var fyrir búi hans í 50 ár. Rögnvaldur dó 25.
apríl 1955.
Ungur hneigðist Rögnvaldur til smíða, enda átti hann
til smiða að telja í báðar ættir. Föðurbróðir hans, Kristján,
var svo hagur, að almennt var haldið að galdrar réðu smíð-
um hans.
Um aldamótin var farið að byggja timburhús víða í ná-
lægum sveitum. Mörg þessara húsa smíðaði Rögnvaldur.
Stundaði hann það einkum á sumrum, en vann að bátavið-
gerðum á veturna.
Árið 1907 fluttist hann búferlum til Stykkishólms. Eftir
að þangað kom, stundaði hann aðallega bátasmíðar, jafnt
að járn og trésmíði. Setti niður vélar í báta og gerði ótrú-
lega mikið við vélar. Verkfæri gerði hann sér að miklu
leyti sjálfur. OR smíði og bátalag fór honum vel úr hendi.
ARt frá smábátum til stærstu trollubáta.
Rögnvaldi má líkja við harnamann, sem varð að senda
börn sín í vinnumennsku jafnóðum og þau óxu upp. Hann
fann til með bátum sínum og sárnaði verulega, ef hann sá
að illa var farið með þá. Þeir voru honum kærir, sem börn
hans væru.
I hærra lagi var Rögnvaldur á vöxt sinnar kynslóðar,
herðabreiður og karlmannlegur á velli. Fáorður var hann
og jafnlyndur, en þó glaðlyndur. Drengur góður og vann
sér allra traust. Með honum er fallinn einn hinna merkustu
meiða breiðfirzkra byggða.
Jónas Jóhannsson, Öxney.