Skírnir - 01.09.2012, Blaðsíða 62
322
SVANUR KRISTJÁNSSON
SKÍRNIR
Hœstiréttur. í Lögbirtingablaðinu 30. júní 2003 birtist svohljóðandi
auglýsing frá Dóms- og kirkjumálaráðuneytinu:
Laust embætti er forseti Islands veitir.
Dómaraembætti við Hæstarétt íslands er laust til umsóknar.
Umsóknarfrestur er til 25. júlí 2003.
Sú regla gildir hjá ráðuneytinu og undirstofnunum þess að hafa skal í heiðri
jafnrétti kynjanna við stöðuveitingar.
Umsóknir þar sem umsækjandi óskar nafnleyndar eru ekki teknar gildar.
Umsækjendur um embættið voru átta: Allan Vagn Magnússon
héraðsdómari, Eggert Óskarsson héraðsdómari, Eiríkur Tómasson
prófessor, Hjördís Hákonardóttir héraðsdómari, Jakob R. Möller
hæstaréttarlögmaður, Ólafur Börkur Þorvaldsson dómstjóri, Ragnar
Halldór Hall hæstaréttarlögmaður og Sigrún Guðmundsdóttir
hæstaréttarlögmaður (Innanríkisráðuneytið 2003).
I samræmi við lög um dómstóla nr. 15/1998 var leitað eftir um-
sögn Hæstaréttar. Þar sagði m.a.:
Það er álit Hæstaréttar, að allir umsækjendur séu hæfir til að gegna embætti
hæstaréttardómara. Að virtu öllu því, sem að framan greinir, og eins og
skipan og starfsemi Hæstaréttar er nú háttað er það hins vegar mat réttar-
ins, að heppilegast væri, að annaðhvort (C) eða (A) yrðu fyrir valinu að
þessu sinni. Við það mat telur Hæstiréttur vega þungt rannsóknar- og
kennslustörf hins fyrrnefnda í réttarfari og sérstök þekking hins síðar-
nefnda sem borgarfógeta á þeim málaflokkum, sem að framan voru nefndir.
Að auki er þess að gæta, að í tvö síðustu skiptin, sem dómarasæti voru laus
í Hæstarétti, voru í þau skipuð annars vegar ráðuneytisstjóri og hins vegar
héraðsdómari. 1 réttinum situr nú aðeins einn dómari, sem hefur verið sjálf-
stætt starfandi lögmaður, þótt fleiri hafi málflutningsreynslu. Þykir þetta
jafnframt styðja framangreinda niðurstöðu.18
Þann 19. ágúst 2003 skipaði Björn Bjarnason, dóms- og kirkju-
málaráðherra, Ólaf Börk Þorvaldsson í embættið. Samkvæmt lögum
nr. 73/1969 um Stjórnarráð íslands hafði tillaga ráðherrans verið
18 Umboðsmaður Alþingis 2003: 3. Nöfn þeirra Eiríks Tómassonar (prófessors í
lögfræði við Háskóla Islands), umsækjanda (C), og Ragnars H. Hall (borgar-
fógeta 1980-1992), umsækjanda (A), eru ekki birt þarna en af samhenginu má
glöggt ráða um hvaða tvo umsækjendur er að ræða.