Skessuhorn - 16.12.2020, Blaðsíða 61

MIÐVIKUDAGUR 16. DeseMbeR 2020 61
fulla vinnu. en eftir slysið fór ég að
hugsa minn gang. Mér hefur alltaf
hætt til að fara á yfirsnúning, gera
aðeins meira og betur í dag en í gær
og pabbi hefur oft hnippt í mig, því
hann þekkir einkennin. Nú er ég að
reyna að sleppa hlutum, gera ekki
allt sem ég var vön að gera. Það
tekur vissulega á en er á sama tíma
heilandi. en þegar einhver lendir í
slysi sem hann heldur fyrirfram að
verði hans bani, þá gerist ýmislegt,
hefur mér verið sagt. Fólk fer oft í
þann fasa að ætla að gera alla hluti
aðeins betur í dag en í gær. Það var
gott fyrir mig að heyra þetta, því ég
var stödd nákvæmlega á þeim stað.
Ég hef því verið að vinna bæði í lík-
amlegum og andlegum málum. Hef
sem dæmi verið að vinna í líðan
minni við fráfall mömmu, sem var
tapú að ræða á þeim tíma, hreinsa
grjótið sem ég hef stráð í mína eig-
in götu. Ég skar í sundur fjórar
sinar í vinstri hendi og þarf að ná
meiri þrótti þar og einnig skadd-
aðist ég í baki. Ég var líka að und-
irbúa mig að læra að gera tattoo,
það er bara á „hold“ í bili og bíð-
ur betri tíma.“ Aðspurð segist hún
hafa fengið mjög mikinn stuðning
frá eiginmanninum. „Hann skilur
allar mínar tilfinningar. Ég fer al-
veg niður inn á milli, og þá hjálp-
ar hann mér. Hann veit alveg hvað
ég hef gengið í gegnum. en það er
erfitt að vera kippt úr úr öllu, líka
fjárhagslega. Það er dýrt að lenda í
slysi, allavega á Íslandi. Ég hef eng-
ar bætur fengið enn þótt allt sé í
lögfræðingi. Kerfið er alveg ótrú-
lega hægt og seint.“
Málverkið
„Ég byrjaði svo að mála fyrir einu
ári. Það er algjör andstaða við það
sem ég hef verið að gera í höndun-
um fram að þessu, hef alltaf verið í
fínni vinnu en þetta er gróft. eft-
ir slysið vantaði mig útrás og fann
hana þarna. Hef raunar selt nokk-
ur verk og það er meira segja biðl-
isti, sem mér finnst ótrúlegt,“ segir
hún af mikilli hógværð. „en núna í
miðri jólatörn hér á snyrtistofunni,
sem byrjar raunar töluvert fyrr en
síðustu ár, og með þrjú börn er ekki
tími fyrir neitt annað. en eftir ára-
mótin ætla ég að gefa mér og þessu
meiri tíma.“
Nú fýsir blaðamann að vita hvort
listamaðurinn, faðirinn, sé að veita
dóttur sinni ráð í hennar listsköp-
un? „Ég er náttúrulega alin upp
í galleríi,“ segir sara björg. „Ég
ólst upp við að gera hlutina eins og
ég vildi og horfði á pabba skapa.
eins og ég sagði áður var ég allt-
af að teikna og fékk auðvitað leið-
beiningar frá pabba þegar kom
að skyggingum og þess háttar. en
þegar kemur að þessum málverk-
um segir hann fátt. Ég hef aðstöðu
í galleríinu hans og þegar ég kem,
stendur hann yfir mér, kannski í
smá tíma. en um leið og honum
finnst hann vera farinn að skipta
sér af, segir hann stundum, jæja ég
er bara farinn. Við erum að vinna
með svo ólíkan stíl og á svo ólíku
sviði að ég held að hann vilji bara
leyfa mér að þróast eins og ég þarf,
finna minn eigin stíl og fari þá leið
sem hentar mér. Hann hefur samt
agalega gaman af því sem ég er að
gera og hringir oft í mig þegar ég
hef ekki komið lengi. Pabbi er mjög
hlý manneskja sem hefur gefið mér
ótrúlega mikið, eins og ég sagði
áðan, persóna sem ég nýt mjög að
umgangast. Hann stóð við hlið mér
eins og klettur á meðgöngunum,
en ég var mjög veik á þeim öllum.
Á þeirri síðustu lá ég alfarið inni
á spítala og hann kom á hverjum
degi. stundum sátum við bara og
sögðum ekkert, sem við getum al-
veg. stundum fórum við í gegnum
ýmislegt, og stundum sagði hann
mér frá mömmu, sem var afar hlý
manneskja og líklega fyrsti mennt-
aði leikskólakennarinn hér á Akra-
nesi. Hann er búinn að missa tvær
konur og veit alveg hvernig lífið
getur verið. Pabbi er líka frábær afi.
endrum og sinnum, þegar ég kom
að sækja strákana mína, sem hann
hafði passað, þá var málningarfar á
bossanum á þeim og bleyjan snéri
öfugt, en atlætið og umhyggjan var
sannarlega til staðar og enginn var
pissblautur,“ bætir hún hlæjandi
við. „Hann hefur verið að segja
elsta stráknum okkar til í teikningu,
sem mér finnst yndislegt. Þetta slys
varð til þess að ég met alla þessa
hluti mikið betur og öðruvísi en
áður, svo kannski má segja að það
hafi verið gjöf í sjálfu sér. Leið al-
heimsins til að láta mig hlæja og
skoða hlutina í öðru og afslappaðra
ljósi,“ segir sara björg bjarnadóttir
að lokum, og bætir síðan við að fyr-
ir þá sem eru áhugasamir að kynna
sér betur málverkin hennar sé hún
með instagram síðu www.instag-
ram/sarabjarna.art/
bgk
Bíllinn var gjörónýtur, eins og sjá má, og mesta mildi hversu vel Sara Björg slapp.
En slysið breytti einnig ýmsu í lífi hennar. Ljósm. úr einkasafni.
Gleðileg jól
og farsælt komandi ár
Þökkum samskiptin á árinu sem er að líða
Hlökkum til framhaldsins – skiljum ekkert eftir
Sara Björg með ástinni í lífi sínu, Brynj-
ólfi Sæmundssyni.
Ljósm. úr einkasafni.
Fjölskyldan í fríi á Tenerife í febrúar, rétt fyrir Covid. Ljósm. úr einkasafni.