Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1904, Qupperneq 9

7
1901
hafði ég ekki fyrr en i haust. Mun því nokkuð hafa valdið sóttkvíunarótti manna, en
veikin mjög' væg og stóð fáeina daga. Eftir beiðni minni var höfð öll varúð, er við varð
koniið án sóttkvíunar. En engin sóttkviun hefur verið viðhöfð. Enginn einasti hefur
dáið úr veikinni eða afleiðingum hennar.
Þingeijrarhérað: í byrjun október gaus skarlatssótt upp í Önundarfirði og hefur
án efa borizt þangað frá ísafjarðardjúpi. Barst hún þá fljótt bæ af bæ, en væg var hún
alls staðar, og' veit ég ekki til, að neinn hafi dáið úr henni. Þegar þetta er skrifað, hefur
hún verið á flestum heimilum í önundar- og Dýrafirði. Alls var mín vitjað af 82 skar-
latssóttarsjúklingum, karlmönnum 15, konum 12, börnum 55.
tsafjarðarhérað: Skarlatssótt hefur gert vart við sig i ölluin mánuðum ársins nema
janúar, febrúar, september og desember. Sótt þessi var, að því er séð verður, alls
staðar væg.
Strandahérað: Sóttin var mjög væg. Af G8 deyr enginn, og aðeins 6 verða þung-
lega veikir. Aðeins á 4, sem ég vissi til, var flögnunin í stórum flygsum, annars fínt
hreistur. Á 6 sá ég exanthemið varicella-kennt. Yfir höfuð var veikin svo væg, að ég
þori að fullyrða, að við sveitalæknarnir hefðum ekki haft þann hárfina „sans“ að
greina hana, nema í örfáum tilfellum, frá rubeolae eða varicellae. Ég skal enn fremur
geta þess, að rúmlega hinna veiku var venjulega 2—7 dagar. Nokkrir lögðust aldrei i
rúmið.
Hróarstunguhérað. Fyrsta tilfelli af skarlatssótt sá ég seint í nóvember, en þá var
hún fyrir víst búin að vera í 5—6 vikur. Hún var svo væg, að menn höfðu ekki hug-
mynd um, hvaða veiki þetta væri, og skeyttu þvi ekkert um hana, en ég fékk ekki
fréttir af henni fyrr en þetta. Alls eru 5 bæir, sem vissa er fyrir, að hún hafi komið á.
Fljótsdalshérað: Skarlatssótt kom upp á 1 bæ i héraðinu i liyrjun nóvember °g
tók 5 bæi, áður læknis væri vitjað. Yfirleitt hefur sóttin verið væg. 4 börn hafa orðið
alvarlega veik, þar af 3 fengið synovitis scarlatinosa, 1 otitis media simplex. Enginn
hinna sjúlcu hefur látizt. 20 alls hafa tekið veíkina.
Seyðisfjarðarhérað: Skarlatssóttin kom hingað fyrst úr Borgarfirði, en i það skipti
tókst að einangra hana á sjúkrahúsinu (ágúst). Siðan kom hún á Vestdalseyri hér i
bænum, líklegast af Úthéraði (í sláturtiðinni), þvi að það reyndist síðar, að veikin
hafði þá verið þar þó nokkuð lengi sumars og var víst komin þaðan i Borgarfjörð. Um
áramótin höfðu alls sýkzt 45 manns. Enginn dó.
Siðuhérað: Af skarlatsótt komu fyrir 4 tilfelli á 1 heimili i Meðallandi í júlí,
og dó 1 sjúklingurjnn, 17 ára gömul stúlka, eftir fárra daga legu. Heimilið var sótt-
kvíað og' síðan sótthreinsað að 6 viknum liðnum, frá því er sóttin hófst. Var hún þar
með iitdauð og breiddist ekki frekar út.
Vestmannaeyjahérað: Mest kvað að skarlatssóttinni (59 sjúklingar, og tel ég þó
líklegt, að ég hafi verið leyndur nokkrum), sem mun hafa flutzt hingað ofan úr Fljóts-
hlíð með sjóróðramönnum; fór fyrst að bera á henni eftir miðjan april. Sóttin var yfir
höfuð væg', þótt sumir væru langt leiddir; hún dó út snemma í ágúst. Svo kom hún
aftur hingað undir 20. október ineð dreng, sem að sumrinu hafði verið vikadrengur
undir Eyjafjöllum, þar sem sóttin var á stöku bæjum. Þá tók hún fyrst (20/10) 15
mánaða gamalt barn og leiddi það til bana á 3Ú2 sólarhring, svo daginn eftir ofan-
greindan dreng (13 ára); komst sóttin svo á önnur heimili, og veiktust á þeim alls G