Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1953, Qupperneq 145

143 —
1953
hússins, og standa vonir til hins sama
»m þaö, sem eftir er. Mun það sízt
ofmælt, að víða er pottur brotinn hjá
stjórnarvöldunum, að því er hagsýni
snertir við framkvæmdir þeirra.
Sauðárkróks. Eins og venjulega fór
fram fjöldi ambulant aðgerða á sjúkra-
húsinu, bæði í og án deyfingar eða
svæfingar. Sjúkrahúsið rekið á sama
hátt og áður. Teikningu er enn ekki
lokið af nýju sjúkrahúsi, en unnið er
a® henni. Allmargir sjúklingar nutu
ems og áður ambulant ljóslækninga á
sjúkrahúsinu. Auk sjúklinga sjúkra-
hússins og sjúklinga, sem komu reglu-
lega til eftirlits, voru skyggndir 76
oianns og röntgenmyndaðir 27. Loft-
hLjóstaðgerðir voru gerðar 48 á 3
sjúklingum.
. Ólafsfj. Þar sem nú er útséð um, að
sjúkraskýli verður ekki rekið héðan
ah þótt bærinn sé búinn að rýma hús-
næði það, sem skrifstofurnar voru í,
hef ég ekki gert neinar skýrslur um
s.lúkrahúsrekstur. Nefnd var kosin til
athuga möguleika á rekstri sjúkra-
skýlis og gera tillögur um ráðstöfun á
húsplássi þvi, er losnaði við burtflutn-
lng bæjarskrifstofunnar. Nefndin sá
engan veg til sjúkraskýlisrekstrar,
enda var ekki nema um eina stofu og
smáherbergi að ræða. Hin sjúkrastof-
an var tekin fyrir röntgentæki. Nefnd-
ln lagði til, að héraðslækni væri af-
hent húsnæðið til afnota, enda viður-
<enndi hún einróma, að pláss það,
sem lækni væri ætlað til starfs sins,
V0eri rneð öllu ónógt.
^kureyrar. Rétt fyrir áramótin var
utt í hið nýja fjórðungssjúkrahús á
Akureyri, og mun það áreiðanlega
oæta úr brýnni nauðsyn, hvað sjúkra-
1 nm snertir.
Kópaskers. Ólafur Ólafsson læknir
starfaði á Raufarhöfn um þriggja
y.1, na skeið um síldveiðitímann. Ný
Josnióðir kom i Keldunesumdæmi á
arinu. Aðrar breytingar urðu ekki á
eilbrigðisstarfsmönnum.
Seyðisfi. Á efri hæð hússins, þar
S<Lm a^ur lágu berklasjúklingar, eru nú
■> aliega ellisjúklingar, 12—13 talsins.
. neðri hæð er 5, 4, 2 og eins manns
sjofa, en oft eru hafðir þar 14—15
sjuklingar, sérstaklega á sumrin, þegar
sjúkrahúsið er meira sótt af útlend-
ingum. Seinustu 2 árin hafa miklar
endurbætur verið gerðar á sjúkrahús-
inu. Nýir gluggar, ný gólf með nýjum
dúkum og siðan loft og veggir fóðraðir
að innan með svokölluðu fægðu as-
besti — í 4 litum. Þykir það mjög
vistlegt og sérstaklega auðvelt að
hreinsa. Skipt var um raflögn í hús-
inu. Komið fyrir nýjum hringingum
og hlustunartækjum við hvert rúm.
Það, sem sjúkrahúsinu viðkemur, er
nú eiginlega ágætt, en sá hængur er
á, að svo margt, sem nútíminn krefst,
vantar, eins og t. d. skrifstofu fyrir
lækni og móttökuherbergi með að-
stöðu til heilsuverndarstarfsemi, setu-
stofu fyrir sjúklinga og starfsfólk, full-
komið þvottahús með tilheyrandi. Eld-
húsið of lítið og fullnægir ekki kröf-
um tímans. Snyrtiherbergi þyrftu að
vera fleiri o. s. frv. Raunverulegt la-
boratorium auðvitað ekkert. í ráði er
að byggja elliheimili við sjúkrahúsið,
og þá ætti að vera hægt að bæta úr
ýmsum þeim ágöllum, sem nú eru, þvi
að innangengt á að vera á milli bygg-
inganna. Skiljanlegt er, að svona sé,
þar sem helmingur plássins í þessu
gamla húsi mun — laust áætlað —
vera sjúkrastofur, en í nýtizkuspítöl-
um er aðeins % og allt niður í
sjúkrastofur. Sjúkrahúsið eignaðist á
árinu danskt svæfingartæki — Dameca
— sem er einfalt í notkun og hefur
reynzt vel. Andvirði tækisins, um
10000 íslenzkar krónur, gaf Kvenfélag
Seyðisfjarðar. Einnig var sjúkrahús-
inu gefinn hljóðnemi, svo að hægt er
að útvarpa innan húss guðsþjónustum
o. fl. Býst ég við, að þetta sé nýjung
í islenzkum sjúkrahúsum. Gefandi var
fyrrverandi yfirhjúkrunarkona, fr.
Elise Clausen frá Danmörku.
Nes. Smíði sjúkrahússins miðar nú
sæmilega áfram, og virðast nokkrar
horfur á, að því verði einhvern tíma
lokið.
Djúpavogs. 2 konur fæddu á sjúkra-
skýlinu. Annars ekki gerlegt að taka
sjúklinga vegna ónógrar hjálpar; eng-
ar stúlkur fást nú orðið til að sinna
hússtörfum, heldur fara þær allar í
frystihúsin. Þar er vel borgað og oft
meira frí.